استراتژی هایی برای تقویت پتانسیل پاراکرینی سلول های بنیادی مزانشیمی پیوند شده در اختلالات نوزادی قابل تحمل

تاریخ انتشار: پنجشنبه 20 مهر 1396 | امتیاز: Article Rating

پیوند سلول های بنیادی مزانشیمی(MSCs) آینده درمان اختلالات نوزادی در حال حاضر قابل تحمل و مخرب با علل پیچیده چند فاکتوری ماند دیسپلازی برونشوپولموناری، انسفالوپاتی ایسکمی هیپوکسی و خونریزی درون بطنی محسوب می شود. عدم پیوند مناسب و تمایز مستقیم MSCهای پیوند شده و اثرات درمانی بزن در رویی این سلول های بنیادی مزانشیمی پیشنهاد کننده حفاظت پلیوتروپیکی آن ها است که به فعالیت پاراکراینی آن ها از طریق ترشح فاکتورهای زیستی متنوع در مقایسه با فعالیت بازسازی کنندگی شان، نسبت داده می شود. بنابراین، سلول های بنیادی مزانشیمی پیوند شده، اثرات درمانی شان نه تنها با عمل کردن به صورت سلول بنیادی بلکه از طریق فاکتورهای پاراکرینی به جای می گذارند. سلول های بنیادی مزانشیمی ریز محیط جایگاه آسیب را حس می کنند و فاکتورهای پاراکرینی مختلفی را ترشح می کنند که عملکردهای ترمیمی متعددی مانند اثرات ضد آپوپتوزی، ضد التهابی، ضد اکسیداتیوی، ضد فیبروزی و/یا ضد باکتریایی را در پاسخ به سیگنال های محیطی برای تقویت بازسازی بافت آسیب دیده بر جای می گذارند. بنابراین، کارایی درمانی سلول های بنیادی مزانشیمی ممکن است به پتانسیل پاراکرینی آن ها بستگی داشته باشد. در این مطالعه ما روی بررسی های اخیر که مکانیسم های پاراکرینی سلول های بنیادی مزانشیمی که به طور خاص بوسیله نوع آسیب تنظیم می شوند را نشان داده و  استراتژی های بالقوه ای که پتانسیل پاراکرینی را تقویت می کنند بحث می کنیم و بنابراین کارایی درمانی سلول های بنیادی مزانشیمی پیوند شده شامل تعیین منبع مناسب و استراتژی پیش شرطی کردن برای سلول های بنیادی مزانشمی و مسیر و زمان بندی استفاده از آن ها را مورد بررسی قرار می دهیم.

Pediatr Res. 2017 Oct 3. doi: 10.1038/pr.2017.249. [Epub ahead of print]

Strategies to enhance paracrine potency of transplanted mesenchymal stem cells in intractable neonatal disorders.

Park WS1,2,3, Ahn SY1, Sung SI1, Ahn JY4, Chang YS1,2,3.

Abstract

Mesenchymal stem cell (MSC) transplantation represents the next breakthrough in the treatment of currently intractable and devastating neonatal disorders with complex multifactorial etiologies, including bronchopulmonary dysplasia, hypoxic ischemic encephalopathy, and intraventricular hemorrhage. Absent engraftment and direct differentiation of transplanted MSCs, and the 'hit and run' therapeutic effects of these MSCs suggest that their pleiotropic protection might be attributable to paracrine activity via the secretion of various biologic factors rather than to regenerative activity. The transplanted MSCs, therefore, exert their therapeutic effects not by acting as 'stem cells,' but rather by acting as 'paracrine factors factory.' The MSCs sense the microenvironment of the injury site and secrete various paracrine factors that serve several reparative functions, including anti-apoptotic, anti-inflammatory, anti-oxidative, anti-fibrotic, and/or anti-bacterial effects in response to environmental cues to enhance regeneration of the damaged tissue. Therefore, the therapeutic efficacy of MSCs might be dependent on their paracrine potency. In this review, we focus on recent investigations that elucidate the specifically regulated paracrine mechanisms of MSCs by injury type and discuss potential strategies to enhance paracrine potency, and thus therapeutic efficacy, of transplanted MSCs, including determining the appropriate source and preconditioning strategy for MSCs and the route and timing of their administration.Pediatric Research accepted article preview online, 03 October 2017. doi:10.1038/pr.2017.249.

PMID: 28972960
ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

آرشیو سالانه
آرشیو سالانه
نظرات خوانندگان
نظرات خوانندگان