ارزیابی اثر بیس فسفونات روی سلول های بنیادی مشتق از استخوان آرواره و استخوان دراز مدل خرگوشی: یک مطالعه مقدماتی

تاریخ انتشار: پنجشنبه 18 آبان 1396 | امتیاز: Article Rating

پیشینه و اهداف:

 بیس فسفونات ها به طور گسترده ای استفاده می شوند و شمار بیمارانی که استئونکروز مربوط به داروها در آرواره(MRONJ)  را تجربه می کنند رو به افزایش اس. این مطالعه برای ارزیابی اثر زولدرونات روی سلول های بنیادی مشتق از بافت های مختلف طراحی شده است.

طراحی:

 سلول های بنیادی مشتق از چهار بافت مختلف با استفاده از مدل خرگوشی ارزیابی شد(JPO: پریوستئوم استخوان آرواره، JBM: مغز استخوان استخوان آرواره، LPO: پریوستئوم مشتق از استخوان دراز(درشت نی)، و LBM: مغز استخوان استخوان دراز). سلول های بنیادی در حضور زولدرونات در غلظت های نهایی10-6  تا 10-10 مولار رشد داده شدند. مورفولوژی زیر میکروسکوپ اینورت مشاهده شد و آنالیز تکثیر سلولی با استفاده از کیت شمارش سلولی 8(CCK-8) در روزهای 1، 2، 4 و هفت صورت گرفت.

نتایج:

 نتایج CCK-8 برای LBM نشان داد که افزایش CCK-8 با زمان انکوباسیون طولانی تر مرتبط است. در مقایسه با کنترل تیمار نشده، رشد در حضور زولدرونات در غظت های10-10  و 10-8 منجر به کاهش مقدار CCK-8 برای LBM در روز 7(P<0.05) شد. نتایج CCK-8 برای JBM، LPO و JPO در روزهای 1، 2، 4، و 7 نشان داد که حضور زولدرونات تغییرات معناداری را در مقایسه با گروه کنترل تیمار نشده ایجاد نمی کند.

جمع بندی:

زولدرونات در غلظت های تست شده از JBM، LPO و JPO تغییرات قابل توجهی را در زنده مانی سلول های بنیدی مزانشیمی ایجاد نمی کند. این مطالعات آزمایشگاهی پیشنهاد می کند که وقوع MRONJ به تنهایی در حفره دهانی ناشی از تفاوت ها در تکثیر سلولی در پاسخ به زولدرونات نیست.

Arch Oral Biol. 2017 Oct 31;85:178-182. doi: 10.1016/j.archoralbio.2017.10.024. [Epub ahead of print]

Evaluation of the bisphosphonate effect on stem cells derived from jaw bone and long bone rabbit models: A pilot study.

Park JB1, Cho SH2, Kim I3, Lee W4, Kang SH5, Kim H6.

Abstract

BACKGROUND AND OBJECTIVE:

Bisphosphonates have been widely used and the number of patients experiencing medication-related osteonecrosis of the jaw (MRONJ) has been increasing. This study was designed to evaluate the effect of zoledronate on stem cells derived from different tissues.

DESIGN:

Stem cells derived from four different tissues were compared using rabbit models (JPO: periosteum from the jaw bone (mandible), JBM: bone marrow from the jaw bone, LPO: periosteum from long bone (tibia), and LBM: bone marrow from long bone). Stem cells were grown in the presence of zoledronate at final concentrations ranging from 10-6M to 10-10M. Morphology was viewed under an inverted microscope, and the analysis of cell proliferation was performed using a Cell Counting Kit-8 (CCK-8) on days 1, 2, 4, and 7.

RESULTS:

The CCK-8 results for LBM showed that the increase of CCK-8 values was correlated with a longer incubation time. Compared to the untreated control, growth in the presence of zoledronate at 10-10M and 10-8M resulted in decreased CCK-8 values for LBM on day 7 (P<0.05). The CCK-8 results for JBM, LPO, and JPO on days 1, 2, 4, and 7 showed that the presence of zoledronate did not produce statistically significant changes compared with the untreated control.

CONCLUSION:

Zoledronate in the tested concentrations from JBM, LPO, and JPO did not produce noticeable alterations in the viability of mesenchymal stem cells. This in vitro experiment suggests that the occurrence of MRONJ solely in the oral cavity is not due to differences in the cellular proliferation of stem cells in the response to zoledronate.

PMID: 29101872
ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

آرشیو سالانه
آرشیو سالانه
نظرات خوانندگان
نظرات خوانندگان