پتانسیل iPSCها برای درمان اختلالات پیری زودرس
تاریخ انتشار: جمعه 26 آبان 1396
| امتیاز:
اختلالات پیری زودرس مانند سندرم پروجریای هاچینسون-گیلفورد(HGPS) و سندرم ورنر، گروهی از بیماری های منوژن نادر هستند که منجر به کاهش طول عمر بیماران می شوند. مهم تر این که، این اختلالات ویژگی های متعددی از پیری فیزیولوژیک را تقلید می کنند. برخلاف علاقه ای که به مطالعه این بیماری ها وجود دارد، مکانیسم های زیستی دخیل ناشناخته مانده است و درمانی برای آن ها در دست نیست. مطالعات اخیر روی HGPS( ناشی از موتاسیون در ژن LMNAکد کننده برای پروتئین های لامین A/C اسکلت هسته ای) اختلالاتی را در مکانیسم های سلولی و مولکولی تعدیل کننده ثبات ژنومی و جمعیت های سلول های بنیادی گزارش کرده اند و به لامین هسته ای یک عملکرد نسبی در سازماندهی هسته، تنظیم اپی ژنتیک و حفظ ذخیره سلول های بنیادی نسبت می دهند. در همین زمینه، مدل سازی پیری زودرس از طریق سلول های بنیادی پرتوان القایی(iPSC)، مطالعه این اختلالات طی خودنوزایی و تمایز به انواع سلول های مربوط را میسر می کند. سلول های iPS تولید شده بوسیله بازبرنامه ریزی سلولی از سلول های سوماتیک بالغ، به محققین اجازه درک مکانیسم های پاتوفیزیولوژیک را می دهد و شرایط غربالگری داروها را فراهم می کنند. علاوه براین، پیشرفت های اخیر در ویرایش دقیق ژن ها امکان مطالعه مکانیسم های پیچیده دخیل در پیری را فراهم می کند و تصحیح فنوتیپ بیماری را میسر می کند و راه را برای مداخلات درمانی در آينده هموار می کند.
Int J Mol Sci. 2017 Nov 7;18(11). pii: E2350. doi: 10.3390/ijms18112350.
The Potential of iPSCs for the Treatment of Premature Aging Disorders.
Compagnucci C1, Bertini E2.
Abstract
Premature aging disorders including Hutchinson-Gilford progeria syndrome (HGPS) and Werner syndrome, are a group of rare monogenic diseases leading to reduced lifespan of the patients. Importantly, these disorders mimic several features of physiological aging. Despite the interest on the study of these diseases, the underlying biological mechanisms remain unknown and no treatment is available. Recent studies on HGPS (due to mutations of the LMNA gene encoding for the nucleoskeletal proteins lamin A/C) have reported disruptions in cellular and molecular mechanisms modulating genomic stability and stem cell populations, thus giving the nuclear lamina a relevant function in nuclear organization, epigenetic regulation and in the maintenance of the stem cell pool. In this context, modeling premature aging with induced pluripotent stem cells (iPSCs) offers the possibility to study these disorders during self-renewal and differentiation into relevant cell types. iPSCs generated by cellular reprogramming from adult somatic cells allows researchers to understand pathophysiological mechanisms and enables the performance of drug screenings. Moreover, the recent development of precision genome editing offers the possibility to study the complex mechanisms underlying senescence and the possibility to correct disease phenotypes, paving the way for future therapeutic interventions.
PMID: 29112121