پتانسیل سلول های بنیادی پرتوان القایی در بازسازی غضروف و درمان استئوآرتریت
تاریخ انتشار: جمعه 22 دی 1396
| امتیاز:
استئوآرتریت(OA) شایع ترین مشکل ناتوان کننده مزمنی است که کهنسالان را تحت تاثیر قرار می دهد و به طور قابل توجهی روی کیفیت زندگی فردی بیماران اثر می گذارد. گزینه های درمانی فعلی برای استئوآرتریت روی مدیریت درد و آهسته کردن تخریب غضروفی فوکوس کرده اند. برخی از تکنیک های جراحی مدرن که با هدف بازسازی ترغیب کننده جایگاه آسیب صورت گرفته اند نیز موفقیت های جراحی محدودی داشته اند. سلول های بنیادی مزانشیمی(MSCs) به دلیل ظرفیت غضروف زایی شان، در سال های اخیر به عنوان ابزاری بالقوه در ترمیم آسیب بکار گرفته شده اند. چندین مطالعه موفقیت استفاده از این سلول ها را با توجه به کاهش درد و ناراحتی مربوط استئوآرتریت نشان داده اند اما در القای بازسازی کندروسیتی کمتر موفق بوده اند. ناهمگونی سلول های بنیادی مزانشیمی و ظرفیت تکثیری محدود آن ها نیز زمانی که به عنوان درمانی برای استئوآرتریت استفاده می شوند، بحث هایی را ایجاد می کند. تکنولوژی سلول های بنیادی پرتوان القایی(iPSCs)، که اجازه تولید آسان سلول هایی را می دهد که توانایی خود نوزایی زیاد و تولید هر نوع سلول سوماتیک را دارند می تواند این محدودیت ها را برطرف سازد. سلول های iPS مشتق از بیماران نیز می تواند برای بدست آوردن دیدگاه های جدید برای استئوآرتریت ارثی مورد استفاده قرار گیرد. تلاش ها برای تولید کندروسیت ها از iPSCها از طریق اجسام جنینی یا مراحل بینابینی مزانشیمی سعی در تولید سلول هایی با مشخصه های عملکردی بهینه دارند. با این حال، پتانسیل iPSCها برای تولید سلول ها برای درمان های استئوآرتریتی آینده بوسیله تراتوماهای مشتق از iPSCها حمایت می شود که توانایی تولید غضروف های مفصلی دارای عملکرد و با ثبات را دارند. سایر پروتکل های غضروف زایی از iPSCها نیز بوسیله ترکیب تکنیک های مهندسی بافت برای تقلید بهتر شرایط تکوینی بهبود می یابند.
Adv Exp Med Biol. 2017 Dec 22. doi: 10.1007/5584_2017_141. [Epub ahead of print]
The Potency of Induced Pluripotent Stem Cells in Cartilage Regeneration and Osteoarthritis Treatment.
Murphy C1,2, Mobasheri A3,4,5, Táncos Z1, Kobolák J1, Dinnyés A6,7.
Abstract
Osteoarthritis (OA) is the most common chronic disabling condition effecting the elderly, significantly impacting an individual patient's quality of life. Current treatment options for OA are focused on pain management and slowing degradation of cartilage. Some modern surgical techniques aimed at encouraging regeneration at defect sites have met with limited long-term success. Mesenchymal stem cells (MSCs) have been viewed recently as a potential tool in OA repair due to their chondrogenic capacity. Several studies have shown success with regards to reducing patient's OA-related pain and discomfort but have been less successful in inducing chondrocyte regeneration. The heterogeneity of MSCs and their limited proliferation capacity also raises issues when developing an off-the-shelf treatment for OA. Induced pluripotent stem cell (iPSC) technology, which allows for the easy production of cells capable of prolonged self-renewal and producing any somatic cell type, may overcome those limitations. Patient derived iPSCs can also be used to gain new insight into heredity-related OA. Efforts to generate chondrocytes from iPSCs through embryoid bodies or mesenchymal intermediate stages have struggled to produce with optimal functional characteristics. However, iPSCs potential to produce cells for future OA therapies has been supported by iPSC-derived teratomas, which have shown an ability to produce functional, stable articular cartilage. Other iPSCs-chondrogenic protocols are also improving by incorporating tissue engineering techniques to better mimic developmental conditions.
PMID: 29270885