پلاستیسیتی سلولی و فنوتیپ نورواندوکرینی در سرطان پروستات

تاریخ انتشار: شنبه 12 اسفند 1396 | امتیاز: Article Rating

موفقیت نسل جدید مهار کننده های مسیر گیرنده آندروژن(AR)، مانند ابیراترون استات و انزلونامید، در درمان سرطان پروستات به دلیل بروز مقاومت درمانی با مشکل مواجه شده است. این مقاومت دارویی تا حدی به دلیل توانایی سلول های سرطان پانکراس برای تغییر فنوتیپ شان برای سازش پذیری به مسیرهای مستقل از گیرنده آندروژن به منظور رشد و بقا حاصل می شود. حدود یک چهارم تومورهای پروستات مقاوم حاوی سلول هایی هستند که متحمل بازبرنامه ریزی سلولی می شوند تا مستق از گیرنده آندروژن شوند و ویژگی های نورواندوکرینی پیوسته ای را بدست آورند. این تومورهای بسیار مهاجم و کشنده، تحت عنوان سرطان پروستات اندوکرین(NEPC)، فعال سازی مجدد برنامه های تکوینی را نشان می دهد که با پلاستیسیتی اپی تلیالی-مزانشیمی و بدست آوردن ویژگی های سلولی شبه بنیادی همراه است. در طی چند سال گذشته، درک ما از ارتباط بین پلاستیسیتی رده ای و بروز فنوتیپ NEPC به طور قابل توجهی افزایش پیدا کرده است. این اطلاعات جدید می تواند در ایجاد مدالیته های درمانی جدیدی که احتمالا برای بهبود درمان و مدیریت بالینی سرطان پروستات مهاجم استفاده می شوند به کار برده شود.

Nat Rev Urol. 2018 Feb 20. doi: 10.1038/nrurol.2018.22. [Epub ahead of print]

Cellular plasticity and the neuroendocrine phenotype in prostate cancer.

Davies AH1,2, Beltran H3, Zoubeidi A1,2.

Abstract

The success of next-generation androgen receptor (AR) pathway inhibitors, such as abiraterone acetate and enzalutamide, in treating prostate cancer has been hampered by the emergence of drug resistance. This acquired drug resistance is driven, in part, by the ability of prostate cancer cells to change their phenotype to adopt AR-independent pathways for growth and survival. Around one-quarter of resistant prostate tumours comprise cells that have undergone cellular reprogramming to become AR-independent and to acquire a continuum of neuroendocrine characteristics. These highly aggressive and lethal tumours, termed neuroendocrine prostate cancer (NEPC), exhibit reactivation of developmental programmes that are associated with epithelial-mesenchymal plasticity and acquisition of stem-like cell properties. In the past few years, our understanding of the link between lineage plasticity and an emergent NEPC phenotype has considerably increased. This new knowledge can contribute to novel therapeutic modalities that are likely to improve the treatment and clinical management of aggressive prostate cancer.

PMID: 29460922
ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

آرشیو سالانه
آرشیو سالانه
نظرات خوانندگان
نظرات خوانندگان