سلول های بنیادی مزانشیمی بند ناف انسانی تکثیر سلول های اقماری کبدی را در آزمایشگاه مهار می کنند

تاریخ انتشار: شنبه 19 اسفند 1396 | امتیاز: Article Rating

اثر سلول های بنیادی مزانشیمی بند ناف انسانی(hUC-MSCs) روی تکثیر سلول های اقماری کبدی(HSCs) تا حد زیادی ناشناخته است. هدف این مطالعه کشف مکانیسم عمل hUC-MSCها روی تکثیر سلول های اقماری کبدی در آزمایشگاه بود. سیستم هم کشتی دو سلولی بالا و پایین، بین hUC-MSCها و سلول های اقماری کبدی در گروه آزمایشی ایجاد شد. سلول های اقماری کبدی به عنوان گروه کنترل منفی به تنهایی کشت شدند. تکثیر سلولی و آپوپتوز، به ترتیب بوسیله تست MTT و فلوسایتومتری تعیین شد محیط روی سلول ها برای تعیین غلظت TGFβ1 بوسیله الایزا انجام گرفت. سطح mRNA و پروتئین TGFβ1، Smad3 و Smad7 در سلول های اقماری کبدی بوسیله RT-PCR و وسترن بلات تعیین شد. در گروه هم کشتی، تکثیر سلول های اقماری کبدی در مقایسه با گروه کنترل منفی 24 و 48 ساعت به طور قابل توجهی مهار شد(p<0.05). آپوپتوز سلول های اقماری کبدی در گروه هم کشتی در مقایسه با گروه کنترل منفی افزایش یافت که در 48 ساعت واضح تر بود(p<0.05). غلظت TGFβ1 در گروه هم کشتی در مقایسه با سلول های اقماری کبدی کشت شده به تنهایی به طور قابل توجهی پایین تر بود (TGFβ1). بعد از سلول های اقماری کبدی هم کشت شده با hUC-MSCها برای 48 ساعت، بیان mRNA و پروتئین  TGFβ1 و Smad3 کاهش یافت و بیان mRNA و پروتئین Smad7 در مقایسه با گروه کنترل منفی افزایش یافت (p<0.05). سلول های hUC-MSC تکثیر سلول های اقماری کبدی را احتمالا از طریق مهار بیان TGFβ1 و Smad3 و افزایش بیان پروتئین Smad7 مهار می کند.

Int J Mol Med. 2018 Feb 16. doi: 10.3892/ijmm.2018.3500. [Epub ahead of print]

Human umbilical cord mesenchymal stem cells inhibit proliferation of hepatic stellate cells in vitro.

Zhang LT1, Peng XB1, Fang XQ2, Li JF1, Chen H1, Mao XR1.

Abstract

The effect of human umbilical cord mesenchymal stem cells (hUC-MSCs) on the proliferation of hepatic stellate cells (HSCs) is largely unknown. The purpose of this study was to explore the mechanism of action of hUC‑MSCs on the proliferation of HSCs in vitro. The upper and lower double-cell co-culture system was established between hUC‑MSCs and HSCs in the experimental group. HSCs were cultured alone as a negative control group. Cell proliferation and apoptosis were determined by 3-(4,5-dimethylthiazol-2-yl)-2,5-diphenyltetrazolium bromide (MTT) assay and flow cytometry, respectively. Cell supernatants were harvested to determine the concentration of transforming growth factor-β1 (TGF-β1) by ELISA. mRNA and protein of TGF-β1, Smad3 and Smad7 in HSCs were determined by reverse transcription-polymerase chain reaction and western blotting, respectively. In the co-culture group, the proliferation of HSCs was significantly inhibited compared with the negative control group at 24 and 48 h (p<0.05). Apoptosis of HSCs in the co-culture group increased compared with that in the negative control group, which was more obvious at 48 h (p<0.05). The concentration of TGF-β1 in the co-culture group was significantly lower than in the HSCs cultured alone (p<0.05). After HSCs were co-cultured with hUC‑MSCs for 48 h, expression of TGF-β1 and Smad3 mRNA and protein was reduced and expression of Smad7 mRNA and protein was increased compared with the negative control group (p<0.05). hUC‑MSCs inhibited proliferation of HSCs, possibly through inhibiting TGF-β1 and Smad3 expression and increasing Smad7 protein expression.

PMID: 29484382
ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

آرشیو سالانه
آرشیو سالانه
Skip Navigation Links.
نظرات خوانندگان
نظرات خوانندگان