برهمکنش های چسبنده خاص مبدا سلول های بنیادی مزانشیمی با پلاکت ها، رفتار آن ها را بعد از تزریق تحت تاثیر قرار می دهد
تاریخ انتشار: دوشنبه 21 اسفند 1396
| امتیاز:
ما رفتار چسبندگی سلول های بنیادی مزانشیمی(MSC) در خون، که ممکن است روی سرنوشت آن ها بعد از تزریق به عنوان درمان اثر بگذارد، بررسی کردیم. سلول های بنیادی مزانشیمی بند ناف(UCMSC) یا مغز استخوان(BMMSC) به طور موثری از جریان به پروتئین های ماتریکس، کلاژن یا فیبرونکتین چسبیدند اما به سلکتین های اندوتلیالی نچسبیدند. با این حال، زمانی که BMMSCها به صورت معلق در خون باشند، به کلاژن نمی چسبند، در حالی که UCMSCها به همراه تجمعات پلاکتی در امتداد آن می چسبند. هیچ یک از MSCها از جریان خون به فیبرونکتین نمی چسبند، هر چند سطح فیبرونکتینی با تک لایه ای از پلاکت های پوشانده شده باشد. سلول های UCMSC تجمع پلاکت ها را در پلاسمای غنی از پلاکت القا می کنند و منجر به کاهش قابل توجه تعداد پلاکت ها در زمانی می شود که با تمام خون انسانی و یا موشی در آزمایشگاه مخلوط می شود یا زمانی که به موش تزریق می شود برعکس، BMMSCها پلاکت ها را فعال نمی کنند و تغییراتی را نیز در تعداد پلاکت ها القا نمی کنند. جالب این که، UCMSCها و BMMSCهای جداسازی شده، هر دو به پلاکت های از پیش رسوب پیدا کرده می چسبند. تفاوت ها در رفتار در خون به بیان پودوپلانین( یک لیگاند فعال کننده برای گیرنده پلاکتی CLEC-2) نسبت داده می شود که در روی UCMSCها تشخیص داده شده اما روی BMMSCها وجود نداشت. بنابراین پلاکت ها زمانی که به UCMSCها( نه BMMSCها) متصل می شوند، فعال می شوند. تجمع پلاکت بوسیله UCMSCها بوسیله CLEC-2 محلول نوترکیب مهار می شود و UCMSC زمانی که با خون موش ناقص از نظر CLEC-2 مخلوط می شود، منجر به کاهش تعداد پلاکت ها نمی شود. ما پیش بینی می کنیم که هر دوی MSCها پلاکت ها را در خون حمل می کنند اما برهمکنش آن ها با اندوتلیوم عروقی به فعال شدن القایی بوسیله پودوپلانین پلاکت های اتصالی بستگی دارد. چنین برهمکنشی با پلاکت ها ممکن است برای آسیب رساندن به بافت، MSCها را هدف قرار دهد اما می تواند ترومبوتیک نیز باشد.
Stem Cells. 2018 Feb 28. doi: 10.1002/stem.2811. [Epub ahead of print]
Origin-specific Adhesive Interactions of Mesenchymal Stem Cells with Platelets Influence their Behaviour After Infusion.
Sheriff L1, Alanazi A1,2, Ward LSC3, Ward C4, Munir H1, Rayes J1, Alassiri M1,2, Watson SP1, Newsome PN5,6,7, Ed Rainger G1, Kalia N1, Frampton J4, McGettrick HM3, Nash GB1.
Abstract
We investigated the adhesive behaviour of mesenchymal stem cells (MSC) in blood, which might influence their fate when infused as therapy. Isolated human bone marrow (BM) or umbilical cord (UC) MSC adhered efficiently from flow to the matrix proteins, collagen or fibronectin, but did not adhere to endothelial selectins. However, when suspended in blood, BMMSC no longer adhered to collagen, while UCMSC adhered along with many aggregated platelets. Neither MSC adhered to fibronectin from flowing blood, although the fibronectin surface did become coated with a platelet monolayer. UCMSC induced platelet aggregation in platelet rich plasma, and caused a marked drop in platelet count when mixed with whole human or mouse blood in vitro, or when infused into mice. In contrast, BMMSC did not activate platelets or induce changes in platelet count. Interestingly, isolated UCMSC and BMMSC both adhered to pre-deposited platelets. The differences in behaviour in blood were attributable to expression of podoplanin (an activating ligand for the platelet receptor CLEC-2), which was detected on UCMSC, but not BMMSC. Thus, platelets were activated when bound to UCMSC, but not BMMSC. Platelet aggregation by UCMSC was inhibited by recombinant soluble CLEC-2, and UCMSC did not cause a reduction in platelet count when mixed with blood from mice deficient in CLEC-2. We predict that both MSC would carry platelets in the blood, but their interaction with vascular endothelium would depend on podoplanin-induced activation of the bound platelets. Such interactions with platelets might target MSC to damaged tissue, but could also be thrombotic. This article is protected by copyright. All rights reserved.
PMID: 29488279