بنیادینگی و مقاومت به شیمی درمانی از طریق گذار اپی تلیالی مزانشیمی ناشی از TGFβ1 به سلول های سرطان تخمدان تحمیل می شود
تاریخ انتشار: ﺳﻪشنبه 21 فروردین 1397
| امتیاز:
سرطان تخمدان(OC) بدلیل تهاجمی بودن بالا، عود مجدد و ذات مقاوم به دارو، چهارمین بدخیمی شایع زنانه است. دو ویژگی آخر این سرطان ناشی از وجود سلول های بنیادی سرطانی(CSCs) است. فاکتورهای مانند TGFβ1 و مسیرهای پیام رسانی پایین دست آن، در اغلب سرطان تنظیم افزایشی دارند و منجر به القای گذار اپی تلیالی مزانشیمی و بنیادینگی می شوند، اما مکانیسم دقیق دخیل در این فرایند مشخص نشده است. در مطالعه ما، TGFβ1 ویژگی های شبه بنیادی تقویت شده مانند بیان بالای مارکرهای پرتوانی SOX2، OCTa و NANOG را همراه با CD44 و CD117 در سلول های سرطان تخمدان تقویت کرد. علاوه براین، فعالیت افزایش یافته آنزیم آلدهید دهیدروژناز، تشکیل اسفروئیدهای متراکم و یک فنوتیپ خاموش مشاهده شد. در نشان دادن مکانیسم پشت پرده آن، داده های ما پیشنهاد می کند که فاکتور رونویسیZEB1 نقش قابل توجهی در القای بنیادینگی و مقاومت به شیمی درمانی به واسطه گذار اپی تلیالی مزانشیمی بازی می کند. علاوه براین، در مطالعه ما، ما مشارکت قابل توجه مسیرهای Smad و non-Smad مانند مسیرهای ERK،JNK و P38MAPK را در القای مشخصه های شبه بنیادی نشان دادیم. نوآوری این مطالعه در حقیقت مربوط به بیان مارکرهای خاص رده ای مختلف مانند CD31، CD45 و CD117 همراه با CD44 در اسفروئیدهای سرطان تخمدان اپی تلیالی ناشی از TGFβ1نهفته است. این تمایل سلول های اسفروئیدی را به سمت تمایز به جمعیت های ناهمگون نشان می دهد که یک ویژگی مجزای سلول های بنیادی است. در مجموع، مطالعه حاضر دیدگاهی را در مورد سرنخ های مولکولی دخیل در کسب بنیادینگی و مقاومت به شیمی درمانی همراه با ناهمگونی توموری در سلول های سرطان تخمدان ناشی از TGFβ1ارائه می دهد.
J Cell Biochem. 2018 Mar 14. doi: 10.1002/jcb.26753. [Epub ahead of print]
Stemness and chemoresistance are imparted to the OC cells through TGFβ1 driven EMT.
Mitra T1, Prasad P1, Mukherjee P2, Chaudhuri SR3, Chatterji U2, Roy SS1,4.
Abstract
Ovarian cancer (OC) is the fourth most common gynecological malignancy due to its highly aggressive, recurrent, and drug-resistant nature. The last two features are rendered by the presence of cancer stem cells (CSCs). Factors like TGFβ1 and their downstream signaling pathways are upregulated in most cancers and are known to induce EMT and stemness, but the exact mechanisms underlying the process remain unelucidated. In our study, TGFβ1 induced enhanced stem-like properties like high expression of the pluripotent markers SOX2, OCT4a, and NANOG, along with CD44, and CD117 in the OC cells. In addition, increased activity of the aldehyde dehydrogenase enzyme, formation of compact spheroids, and a quiescent phenotype were observed. In deciphering the mechanism behind it, our data propose ZEB1 transcription factor to play a substantial role in inducing the EMT-mediated stemness and chemoresistance. Further, in our study, we elucidated the significant contribution of both Smad and non-Smad pathways like ERK, JNK, and P38 MAPK pathways in the induction of stem-like characteristics. The novelty of the study also resides with the fact in the expression of different lineage-specific markers, like CD31, CD45, and CD117 along with CD44 in the TGFβ1-induced epithelial ovarian cancer spheroids. This suggests a tendency of the spheroidal cells towards differentiating into heterogenic populations, which is a distinctive feature of a stem cell. Taken together, the present study provides an insight to the molecular cues involved in the acquisition of stemness and chemoresistance along with tumor heterogeneity in TGFβ1-induced OC cells.
PMID: 29537103