جداسازی جمعیت شبه سلول های بنیادی مزانشیمی چند توان از قشر آدرنال
تاریخ انتشار: شنبه 25 فروردین 1397
| امتیاز:
پیشینه:
ذات بسیار منعطف قشر آدرنال وجود سلول های بنیادی آدرنوکورتیکال(ACSC) را نشان می دهد اما هویت دقیق این سلول های بنیادی در بدن مشخص نیست. مطالعات اندکی تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از چربی یا مغز استخوتن به سلول های تولید کننده استروئید را نشان داده اند. بنابراین ما جداسازی سلول های بنیادی مزانشیمی چند توان از قشر آدرنال انسانی را بررسی کردیم.
روش ها:
آدرنال های انسانی به عنوان موادی که طی جراحی دور انداخته می شوند، مورد استفاده قرار گرفتند. سوسپانسیون های سلولی از قشر آدرنال انسانی(n=3) در محیط رشد کامل(CM) یا محیط پیشبرنده رشد سلول های بنیادی مزانشیمی(MGPM) تحت شرایط هیپوکسی کشت شدند. بدنبال تکثیر آزمایشگاهی، ظرفیت تمایز چند رده ای آن ها مورد ارزیابی قرار گرفت. مارکرهای فنوتیپی بوسیله ایمنوسیتوشیمی و فلوسایتومتری برای آنتی ژن های سطحی مربوط به سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان و فنوتیپ خاص آدرنوکورتیکال مورد ارزیابی قرار گرفتند.
نتایج:
تشیکل واحدهای فیبروبلاستی کلونی زا متشکل از سلول های چسبنده با مورفولوژی شبه فیبروبلاستی از کشت سلول های تک لایه هم در محیط CM و هم در محیط MGPM مشاهده شد. سلول های مشتق از MGPM تمایز به سمت رده های استخوانی و چربی را نشان داد. این سلول ها مارکرهای سطح سلولی MSCها(CD44، CD90، CD105 و CD166) بودن را بیان کردند اما مارکرهای خون ساز، لنفوسیتی و HLA-DR را بیان نکردند. فلوسایتومتری بیان به طور قابل توجه بالاتر GLI1 را درجمعیت سلولی بدست آمده از MGPM نشان داد که بسیار تکثیر شونده بودند. هم چنین آن ها بیان افزایش یافته مارکرهای پرتوانی را نیز نشان دادند.
جمع بندی:
مطالعه ما نشان می دهد که قشر آدرنال انسانی دارای جمعیت شبه سلول های بنیادی مزانشیمی است. درک بیولوژی سلولی سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از قشر آدرنال، می تواند منجر به رویکردهای پزشکی بازساختی در بیماری اتوایمن آدیسون شود.
Endocr Connect. 2018 Apr 5. pii: EC-18-0067. doi: 10.1530/EC-18-0067. [Epub ahead of print]
Isolation of a multipotent mesenchymal stem cell-like population from human adrenal cortex.
Gan E1, Robson W2, Murphy P3, Pickard R4, Pearce S5, Oldershaw R6.
Abstract
BACKGROUND:
The highly plastic nature of adrenal cortex suggests the presence of adrenocortical stem cells (ACSC) but the exact in vivo identity of ACSC remains elusive. A few studies have demonstrated the differentiation of adipose or bone marrow-derived mesenchymal stem cells (MSC) into steroid-producing cells. We therefore investigated the isolation of multipotent MSC from human adrenal cortex.
METHODS:
Human adrenals were obtained as discarded surgical material. Single cell suspensions from human adrenal cortex (n=3) were cultured onto either complete growth medium (CM) or mesenchymal stem cell growth promotion medium (MGPM) in hypoxic condition. Following ex-vivo expansion, their multilineage differentiation capacity was evaluated. Phenotype markers were analysed by immunocytochemistry and flow cytometry for cell-surface antigens associated with bone marrow-MSCs and adrenocortical-specific phenotype. Expression of mRNAs for pluripotency markers was assessed by qPCR.
RESULTS:
The formation of colony forming unit-fibroblasts comprising of adherent cells with fibroblast-like morphology were observed from the monolayer cell culture, in both CM and MGPM. Cells derived from MGPM revealed differentiation toward osteogenic and adipogenic cell lineages. These cells expressed cell-surface MSC markers (CD44, CD90, CD105 and CD166) but did not express the haematopoietic, lymphocytic or HLA-DR markers. Flow cytometry demonstrated significantly higher expression of GLI1 in cell population harvested from MGPM, which were highly proliferative. They also exhibited increased expression of the pluripotency markers.
CONCLUSION:
Our study demonstrates that human adrenal cortex harbours a mesenchymal stem cell like population. Understanding the cell biology of adrenal-cortex derived MSCs will inform regenerative medicine approaches in autoimmune Addison's disease.
PMID: 29622661