محصولات دارویی مبتنی بر سلول درمانی پیشرفته اخیر برای درمان دیابت نوع یک

تاریخ انتشار: شنبه 25 فروردین 1397 | امتیاز: Article Rating

در قرن 21م، دیابت شیرین به یکی از تهدیدات اصلی سلامت انسانی تبدیل شده است و در مناطقی مانند اروپا و آمریکای شمالی وقوع بالایی دارد. دیابت شیرین نوع یک(T1DM) به عنوان یکی از عواقب تخریب سلول های بتای تولید کننده انسولین به واسطه سیستم ایمنی رخ می دهد که این سلول های بتا در بخش اندوکرین پانکراس به نام جزایر لانگرهانس قرار دارند. استفاده از انسولین اگزوژن از طریق تزریقات روزانه یکی از درمان های اصلی برای دیابت شیرین نوع یک محسوب می شود اما استفاده از آن به وفور با عدم کنترل متابولیسم گلوکز همراه است که در نهایت منجر به دوره هایی از هایپرگلیسمی می شود. سایر رویکردها نیز در دهه های گذشته تکوین یافته است که از جمله آن ها می توانند آلوپیوند پانکراس کامل یا جزایر را نام برد اما این رویکرد تنها به بیمارانی محدود می شود که دوره های زیادی از هایپرگلیسمی یا نارسایی کلیوی را بدلیل فقدان اهدا کننده ها و بقای جزایر نشان می دهند. علاوه براین، بیماران پیوند شده با تمام پانکراس یا جزایر، به دلیل جلوگیری از رد پیوند نیازمند سرکوب ایمنی هستند. در حال حاضر، محصولات دارویی درمانی پیشرفته(ATMP)، مانند دستگاه های قابل پیوند به منظور کاهش پاسخ رد ایمنی ایجاد شده است و این در حالی است که بقای سلولی را افزایش می دهند. برای فائق آمدن براین چالش ها، ATMPها باید رگزایی را افزایش داده و مشارکت تغذیه ای را تضمین کنند و این در حالی است که تا زمانی که سیستم عروقی بتواند دستگاه را احاطه کند، O2 را تامین می کنند. علاوه براین، این ATMPها به حفاظت ایمنی برای پرهیز از رد حاد و مزمن پیوند کمک می کنند. سلول ها یا جزایر پیوند شده باید درون زیست مواد با ویژگی هایی مانند قابل تزریق بودن، سفتی و تخلخل مشابه ویژگی های ساختاری ماتریکس خارج سلولی قالب گیری شوند. و در نهایت، یک منبع سلولی نامحدود که کمبود اهدا کننده را حل کند مانند سلول های تولید کننده انسولین مشتق از سلول های بنیادی مزانشیمی(MSCs)، سلول های بنیادی جنینی(ESCs) و سلول های بنیادی پرتوان القایی(iPSCs) باید پیدا شود. چندین کمپانی ATMPهایشان را ثبت کرده اند و مطالعات آینده پیش نمونه های جدید را پیش بینی می کند. در این مطالعه مروری، ما مکانیسم ها و اصطلاح شناسی دیابت را بحث خواهیم کرد و کارازمایی های بالینی دهه های اخیر را به منظور تعریف مشخصه های اصلی برای ATMPهای آینده مقایسه خواهیم کرد.

Int J Pharm. 2018 Mar 27;543(1-2):107-120. doi: 10.1016/j.ijpharm.2018.03.041. [Epub ahead of print]

Current advanced therapy cell-based medicinal products for type-1-diabetes treatment.

Cañibano-Hernández A1, Del Burgo LS1, Espona-Noguera A1, Ciriza J2, Pedraz JL3.

Abstract

In the XXI century diabetes mellitus has become one of the main threats to human health with higher incidence in regions such as Europe and North America. Type 1 diabetes mellitus (T1DM) occurs as a consequence of the immune-mediated destruction of insulin producing β-cells located in the endocrine part of the pancreas, the islets of Langerhans. The administration of exogenous insulin through daily injections is the most prominent treatment for T1DM but its administration is frequently associated to failure in glucose metabolism control, finally leading to hyperglycemia episodes. Other approaches have been developed in the past decades, such as whole pancreas and islet allotransplantation, but they are restricted to patients who exhibit frequent episodes of hypoglycemia or renal failure because the lack of donors and islet survival. Moreover, patients transplanted with either whole pancreas or islets require of immune suppression to avoid the rejection of the transplant. Currently, advanced therapy medicinal products (ATMP), such as implantable devices, have been developed in order to reduce immune rejection response while increasing cell survival. To overcome these issues, ATMPs must promote vascularization, guaranteeing the nutritional contribution, while providing O2 until vasculature can surround the device. Moreover, it should help in the immune-protection to avoid acute and chronic rejection. The transplanted cells or islets should be embedded within biomaterials with tunable properties like injectability, stiffness and porosity mimicking natural ECM structural characteristics. And finally, an infinitive cell source that solves the donor scarcity should be found such as insulin producing cells derived from mesenchymal stem cells (MSCs), embryonic stem cells (ESCs) and induced pluripotent stem cells (iPSCs). Several companies have registered their ATMPs and future studies envision new prototypes. In this review, we will discuss the mechanisms and etiology of diabetes, comparing the clinical trials in the last decades in order to define the main characteristics for future ATMPs.

PMID: 29597032
ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

آرشیو سالانه
آرشیو سالانه
نظرات خوانندگان
نظرات خوانندگان