ارزیابی آزمایشگاهی داربست های الکتروریسی پلی آمید 6 برای مهندسی بافت مری
تاریخ انتشار: دوشنبه 27 فروردین 1397
| امتیاز:
گرافت های مهندسی بافت شده مصنوعی جایگزین بالقوه ای را برای گرافت های بافتی اتولوگ برای بیماران ارائه می دهند که می توانند تروماتیک باشند. بعد از سلول زدایی مری Papio hamadryas و مطالعه ویژگی های ریختی و فیزیکی ماتریکس خارج سلولی(ECM)، ما داربست های مبتنی بر پلی آمید 6 الکتروریسی شده را برای تقلید آن تولید کردیم. این داربست ها در مقایسه با ماتریکس خارج سلولی طبیعی بار مکانیکی بزرگ تری را حمایت می کنند و ریز ساختار سه بعدی مشابهی با فیبرهای تصادفی همراستا شده، 90 درصد تخلخل، اندازه سوراخ های حداکثر 29 میکرومتری و میانگین قطر فیبرهای2.87 ± 0.95 میکرومتری را نشان می دهند. مطالعات زیست سازگاری نشان داد که سلول های استرومایی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان و چربی(AD-MSC و BMD-MSC) به سطح داربست می چسبند و تا حدی تکثیر می شوند: پوشش سلولی داربست، 72 ساعت بعد از این که 1000 cells/mm2 روی داربست کشت شد، حدود 25 درصد بود، زوائد سلولی در امتداد پلی آمید 6 کشیده شدند، هر چند آن ها 1.67-4 بار کمتر سلول های کشت شده روی پلاستیک پهن شدند. با این حال، سلول های اندوتلیالی سیاهرگ بند ناف، چسبندگی و تکثیر ضعیفی را نشان دادند. بنابراین ما شواهد آزمایشگاهی را نشان دادیم که داربست های پلی آمید 6 که بیومکانیک و توپوگرافی سه بعدی پریمات های غیر انسانی را تقلید می کنند، ممکن است بستر زیست سازگاری را برای هر دوی AD-MSC و BM-MSCها فراهم کنند و چسبندگی و بقای آن ها را تا حدی حمایت کنند.
J Biomed Mater Res B Appl Biomater. 2018 Mar 30. doi: 10.1002/jbm.b.34116. [Epub ahead of print]
In vitro assessment of electrospun polyamide-6 scaffolds for esophageal tissue engineering.
Zhuravleva M1, Gilazieva Z1, Grigoriev TE2, Shepelev AD2, Kh Tenchurin T2, Kamyshinsky R2, Krasheninnikov SV2, Orlov S3, Caralogli G3, Archipova S1, Holterman MJ4, Mavlikeev M1, Deev RV5, Chvalun SN2, Macchiarini P1.
Abstract
Artificial tissue-engineered grafts offer a potential alternative to autologous tissue grafts for patients, which can be traumatic. After decellularizing Papio hamadryas esophagus and studying the morphology and physical properties of the extracellular matrix (ECM), we generated electrospun polyamide-6 based scaffolds to mimic it. The scaffolds supported a greater mechanical load than the native ECM and demonstrated similar 3D microstructure, with randomly aligned fibers, 90% porosity, 29 μm maximal pore size, and average fiber diameter of 2.87 ± 0.95 µm. Biocompatibility studies showed that human adipose- and bone marrow-derived mesenchymal stromal cells (AD-MSC and BMD-MSC) adhered to the scaffold surface and showed some proliferation: scaffold cell coverage was 25% after 72 h of incubation when seeded with 1000 cells/mm2 ; cells elongated processes along the polyamide-6, although they flattened 1.67-4 times less than on cell culture plastic. Human umbilical vein endothelial cells, however, showed poor adherence and proliferation. We thus provide in vitro evidence that polyamide-6 scaffolds approximating the esophageal biomechanics and 3D topography of nonhuman primates may provide a biocompatible substrate for both AD-MSC and BMD-MSCs, supporting their adhesion and survival to some degree.
PMID: 29603873