پتانسیل رگزایی اسفروئیدهای مشتق از سلول های استرومایی مزانشیمی چندی توان مشتق از بند ناف و بافت چربی درون ژل فیبرین

تاریخ انتشار: شنبه 29 اردیبهشت 1397 | امتیاز: Article Rating

یکی از اهداف الزامی در طب بازساختی، ریز رگزایی است که ایجاد یک منبه خونی موثر را درون بافت ها یا اندام های ساخته شده به صورت de novo مقدور می سازد. در بدن ما، ما دو منبع سلول استرومایی مزانشیمی چند توان معمول(بافت چربی زیر جلدی و ژله وارتون بند ناف) که در آن ها ریز جمعیتی از پیش سازهای اندوتلیالی نیز وجود دارد را مورد استفاده قرار دادیم. در محیط کامل شده با VEGF، کشت های سه بعدی سلول های استرومایی مزانشیمی چند توان بند ناف و سلول های استرومایی مزانشیمی بافت چربی، تمایز سلول های اندوتلیالی را افزایش دادند. برای ارزیابی توانایی آن ها برای تشکیل شبکه شبه مویرگی، ما اسفروئیدها را درون هیدروژل های فیبرینی پلی اتیلن گلیکولی شده(PEGylated) و غیر مدیفه کپسوله کردیم. هیدروژل های پلی اتیلن گلیکولی شده، در مقایسه با ژل فیبرینی ساده، تشکیل طناب های چند انشعابی را بهتر حمایت کردند. آنالیزهای نرخ رشد لوله، طول و انشعاب نشان داد که سلول های بنیادی مزانشیمی بافت چربی در مقایسه با سلول های استرومایی مزانشیمی چند توان بند ناف پتانسیل رگزایی بالاتری دارند. مطالعه ما می تواند پایه ای برای تکوین استراتژی های جدید در مهندسی بافت و درمان بیماری های عروقی باشد.

Biomed Mater. 2018 May 3. doi: 10.1088/1748-605X/aac22d. [Epub ahead of print]

Angiogenic potential of spheroids from umbilical cord and adipose-derived multipotent mesenchymal stromal cells within fibrin gel.

Gorkun A1, Shpichka A2, Zurina I3, Koroleva AV4, Kosheleva NV3, Nikishin DA5, Butnaru D6, Timashev PS7, Repin VS8, Saburina I9.

Abstract

One of the essential goals in regenerative medicine is microvascularization which enables an effective blood supply within de novo constructed tissues and organs. In our study, we used two common multipotent mesenchymal stromal cell sources (subcutaneous adipose tissue and Wharton's jelly of the umbilical cord) where is a subpopulation of endothelial precursors. In the medium supplemented with VEGF, the 3D cultures of UC MMSCs and ADSCs promoted the endothelial cell differentiation. To evaluate their ability to form a capillary-like network, we encapsulated spheroids within non-modified and PEGylated fibrin hydrogels. The PEGylated hydrogel supported better the formation of multibranched cords than the pure fibrin gel. Analysis of tubule growth rate, length, and branching showed that the differentiated ADSCs had higher angiogenic potential than the differentiated hUC MMSCs. Our study can be a basis for the development of new strategies in tissue engineering and treatment of vascular diseases.

PMID: 29722292
ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

آرشیو سالانه
آرشیو سالانه
نظرات خوانندگان
نظرات خوانندگان