کارایی سلول های بنیادی مشتق از جفت انسسانی در مدل جانوری ناک اوت برای کلاژن VII( اپیدرمیولیز بلوزای دیستروفی مغلوب)
تاریخ انتشار: یکشنبه 20 خرداد 1397
| امتیاز:
اپیدرمیولیز بلوزای دیستروفی مغلوب(RDEB) یکی از بیماری تاولی پوستی مخرب و ارثی است که بدلیل جهش هایی در ژن COL7A1 ایجاد می شود که کلاژن نوع هفت(C7) را کد می کند که جزء ساختاری مهم فیبریل های لنگری در اتصال درم-اپی درم(DEJ) است. ما اخیرا نشان دادیم که سلول های بنیادی سوماتیک نامحدود مشتق از خون بند ناف بهبودی زخم را افزایش داده و فنوتیپ تاولی را در مدل موشی اپیدرمیولیز بلوزای دیستروفی مغلوب(col7a1-/-) از بین می برد. در این جا ما اثر درمانی قابل توجی محصول سلول درمانی جدیدی را روی RDEB نشان می دهد. این محصول سلولی، سلول های بنیادی مشتق از جفت انسانی(HPDSCs) است که در حال حاضر به عنوان سلول های اهدا کننده مستقل ز نظر آنتی ژن لوکوسیت انسانی به همراه با پیوند سلول های بنیادی خون بند ناف در بیماران مبتلا به بیماری های بدخیم و غیر بدخیم استفاده می شوند. سلول های بنیادی مشتق از جفت انسانی از جفت هایی که در نوزادانی که تمام طول بارداری را طی کرده بوند، بعد از پرفیوژن سالین، حذف سلول های قرمز خون و کاهش حجم جداسازی شد. سلول های بنیادی مشتق از جفت انسانی در مقایسه با خون بند ناف، حاوی سطوح بالایی از سلول های بنیادی و پیش ساز خون ساز و غیر خون ساز بوده و محتوای کمی از سلول های T دارند. یک تزریق درون کبدی ساز از سلول های بنیادی مشتق از جفت انسانی، طول عمر موش های col7a1-/- را از دو روز به هفت روز افزایش داد و تجویز مقادیر درون کبدی بیشتر میانگین طول عمر آن ها را تا 18 روز افزایش داد. هم چنین ما نشان دادیم که بعد از تزریق درون کبدی، سلول های بنیادی مشتق از جفت انسانی به صورت کوتاه مدت به اندامی که تحت تاثیر RDEB قرار گرفته بود(پوست و مجرای گوارشی موش col7a1-/- پیوند می شوند، چسبندگی اتصال درم-اپی درم و کلاژن نوع هفت رسوب کرده را حتی در 4 ماه بعد از پیوند سلول های بنیادی مشتق از جفت انسانی افزایش می دهند، بدون این که هیچ گونه آنتی بادی ضد کلاژن نوع هفت را القا کنند. این مطالعه بررسی های بالینی آینده برای تعیین بی خطر بودن و کارایی سلول های بنیادی مشتق از جفت انسانی در بیماران مبتلا به RDEB شدید را تضمین می کند.
Stem Cells Transl Med. 2018 May 10. doi: 10.1002/sctm.17-0182. [Epub ahead of print]
Efficacy of Human Placental-Derived Stem Cells in Collagen VII Knockout (Recessive Dystrophic Epidermolysis Bullosa) Animal Model.
Liao Y1, Ivanova L1, Sivalenka R2, Plumer T1, Zhu H3, Zhang X2, Christiano AM4, McGrath JA5, Gurney JP2, Cairo MS1,6,7,8,9.
Abstract
Recessive dystrophic epidermolysis bullosa (RDEB) is a devastating inherited skin blistering disease caused by mutations in the COL7A1 gene that encodes type VII collagen (C7), a major structural component of anchoring fibrils at the dermal-epidermal junction (DEJ). We recently demonstrated that human cord blood-derived unrestricted somatic stem cells promote wound healing and ameliorate the blistering phenotype in a RDEB (col7a1-/- ) mouse model. Here, we demonstrate significant therapeutic effect of a further novel stem cell product in RDEB, that is, human placental-derived stem cells (HPDSCs), currently being used as human leukocyte antigen-independent donor cells with allogeneic umbilical cord blood stem cell transplantation in patients with malignant and nonmalignant diseases. HPDSCs are isolated from full-term placentas following saline perfusion, red blood cell depletion, and volume reduction. HPDSCs contain significantly higher level of both hematopoietic and nonhematopoietic stem and progenitor cells than cord blood and are low in T cell content. A single intrahepatic administration of HPDSCs significantly elongated the median life span of the col7a1-/- mice from 2 to 7 days and an additional intrahepatic administration significantly extended the median life span to 18 days. We further demonstrated that after intrahepatic administration, HPDSCs engrafted short-term in the organs affected by RDEB, that is, skin and gastrointestinal tract of col7a1-/- mice, increased adhesion at the DEJ and deposited C7 even at 4 months after administration of HPDSCs, without inducing anti-C7 antibodies. This study warrants future clinical investigation to determine the safety and efficacy of HPDSCs in patients with severe RDEB. Stem Cells Translational Medicine 2018.
PMID: 29745997