ایجاد داربست نانوفیبری برای استفاده با سلول های بنیادی در مدل های جانوری سوختگی درجه سه

تاریخ انتشار: دوشنبه 11 تیر 1397 | امتیاز: Article Rating

ترکیب سلول های بنیادی مزانشیمی(MSCs) و نانوتکنولوژی برای پیشبرد مهندسی بافت، استراتژی را برای ایجاد جایگزین های بافتی ارائه می کند. با هدف استفاده از داربست های پلی دی، ال لاکتیک اسید(PDLLA) همراه با الکتروریسی زیست توده اسپیرولینا یا بدون آن(PDLLA/Sp) در زخم های پوستی، سلول های بنیادی مزانشیمی به درون نانوفیبرهای تولید شده بوسیله الکتروریسی کشت شدند. این ماتریکس ها بوسیله مورفولوژی و قطر فیبری بوسیله میکروسکوپ الکترونی نگکاره و برهمکنش آن ها با سلول های بنیادی مزانشیمی بوسیله آنالیزهای میکروسکوپ کانفوکال ارزیابی شد. زیست مواد برای هفت روز به موش های که زخم های پوستی سوختگی را تقلید می کردند، ایمپلنت شدند و چهار گروه برای مشخصه های بهبود بخش مورد مطالعه قرار گرفتند. داربست ها ساختار فیبری و متخلخل را نشان دادند و زمانی که به جانوران ایمپلنت شدند، آن ها استرس مکانیکی را برای نزدیک دو هفته تحمل کردند. هفت روز بعد از القای آسیب ها، زخم، التها و فیبروز مشابهی بین همه گروه های درمانی مشاهده شد. هیچ گروهی نشانه هایی از اپی تلیالی شدن مجدد، کراتینیزه شدن یا حضور فولیکول های مو را روی جایگاه آسیب نشان ندادند. در مجموع، اگرچه هیچ تفاوت میکروسکوپی بین همه گروه ها مشاهده نشد، اما این احتمال وجود دارد که آنالیزهای طولانی مدت تر نتایج متفاوتی را نشان دهد. علاوه براین، آنالیزهای ماکروسکوپی گروه ها با داربست ها  در مقایسه با گروه کنترل ریکاوری بهتری را نشان داد.

Burns. 2014 Dec;40(8):1650-60. doi: 10.1016/j.burns.2014.03.008. Epub 2014 Apr 30.

Development of a new nanofiber scaffold for use with stem cells in a third degree burn animal model.

Steffens D1, Leonardi D2, Soster PR3, Lersch M2, Rosa A4, Crestani T2, Scher C2, de Morais MG5, Costa JA5, Pranke P6.

Abstract

The combination of mesenchymal stem cells (MSCs) and nanotechnology to promote tissue engineering presents a strategy for the creation of new substitutes for tissues. Aiming at the utilization of the scaffolds of poly-d,l-lactic acid (PDLLA) associated or not with Spirulina biomass (PDLLA/Sp) in skin wounds, MSCs were seeded onto nanofibers produced by electrospinning. These matrices were evaluated for morphology and fiber diameter by scanning electron microscopy and their interaction with the MSCs by confocal microscopy analysis. The biomaterials were implanted in mice with burn imitating skin defects for up to 7 days and five groups were studied for healing characteristics. The scaffolds demonstrated fibrous and porous structures and, when implanted in the animals, they tolerated mechanical stress for up to two weeks. Seven days after the induction of lesions, a similar presence of ulceration, inflammation and fibrosis among all the treatments was observed. No group showed signs of re-epithelization, keratinization or presence of hair follicles on the lesion site. In conclusion, although there was no microscopical difference among all the groups, it is possible that more prolonged analysis would show different results. Moreover, the macroscopic analysis of the groups with the scaffolds showed better cicatrization in comparison with the control group.

PMID: 24794225
ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

آرشیو سالانه
آرشیو سالانه
نظرات خوانندگان
نظرات خوانندگان