بیماری های خود ایمنی جدید پس از پیوند خون بند ناف: یک مطالعه گذشته نگر انجام شده توسط EUROCORD و کارگروه بیماری خود ایمنی اروپا برای پیوند خون و مغزاستخوان.
برای توصیف میزان بروز، عوامل خطر و درمان بیماری های خود ایمنی بوجود آمده پس از پیوند خون بند ناف (CBT) ، ما دو گروه از گیرندگان خون بند ناف را که یکی حداقل به یک بیماری خود ایمنی جدید مبتلا شده بودند و دیگری تا به حال مبتلا نشده بودند، به EUROCORD گزارش کردیم. 52 نفر از 726 بیمار حداقل یک باردر مدت 212 روز پس از دریافت پیوند خون بند ناف به بیماری خود ایمنی مبتلا شده بود. (محدوده بین 27-4267 روز). بروز تجمعی بیماری خود ایمنی پس از پیوند خون بند ناف 5.0% +/- 1% در1 سال و 6.6% +/- 1% در 5 سال بود. بیماران مبتلا به بیماری خود ایمنی جوانتربوده و بیماری های خوش خیم تری (P <.001) داشتند. بیماری خود ایمنی، خونسازی (کم خونی همولیتیک خودایمن، N = 20؛ سندرم ایوانز، N = 9؛ ترومبوسیتوپنی خودایمن، N = 11؛ و نوتروپنی ایمنی، N = 1) و سایر بافت ها (به تیروئیدیت، N = 3؛ پسوریازیس، N = 2؛ بیماری گریوز، N = 1؛ گلومرولونفریت غشایی، n = 2 ؛ آرتریت روماتوئید، N = 1؛ کولیت اولسراتیو، N = 1؛ و لوپوس اریتماتوی سیستمیک، N = 1) را هدف قرار می دهد. چهار نفر 2 بار بیماری خود ایمنی را بروز دادند (3 مورد ترومبوسیتوپنی ایمنی به دنبال کم خونی همولیتیک خودایمن و 1 مورد سندرم ایوانز بعد از آرتریت روماتوئید).
تجزیه و تحلیل چند متغیره، عامل خطر اصلی برای توسعه یک بیماری خود ایمنی را بیماری خوش خیم دانستند همانطور که در پیوند خون بندناف اشاره شد (P = .0001) . بیماری خود ایمنی خونی اغلب با استروئیدها، ریتوکسیماب و سیکلوسپورین تحت درمان قرار می گیرد. با متوسط پیگیری 26 ماهه (محدوده، 2-91 ماه)، 6 نفر از 52 بیمار در اثر بیماری خودایمنی درگذشتند. ما نتیجه گیری می کنیم پیوند خون بند ناف ممکن است عمدتا از طریق بیماری های خودایمنی خونی، تهدید کننده زندگی باشد.
Blood. 2013 Feb 7;121(6):1059-64. doi: 10.1182/blood-2012-07-445965. Epub 2012 Dec 17.
New autoimmune diseases after cord blood transplantation: a retrospective study of EUROCORD and the Autoimmune Disease Working Party of the European Group for Blood and Marrow Transplantation.
Daikeler T, Labopin M, Ruggeri A, Crotta A, Abinun M, Hussein AA, Carlson K, Cornillon J, Diez-Martin JL, Gandemer V, Faraci M, Lindemans C, O'Meara A, Mialou V, Renard M, Sedlacek P, Sirvent A, Socié G, Sora F, Varotto S, Sanz J, Voswinkel J, Vora A, Yesilipek MA, Herr AL, Gluckman E, Farge D, Rocha V.
Source
Eurocord, Hôpital Saint Louis Assistance Publique des Hôpitaux de Paris (AP-HP), University Paris VII, Paris, France. tdaikeler@uhbs.ch
Abstract
To describe the incidence, risk factors, and treatment of autoimmune diseases (ADs) occurring after cord blood transplantation (CBT), we analyzed both CBT recipients reported to EUROCORD who had developed at least 1 new AD and those who had not. Fifty-two of 726 reported patients developed at least 1 AD within 212 days (range, 27-4267) after CBT. Cumulative incidence of ADs after CBT was 5.0% +/- 1% at 1 year and 6.6% +/- 1% at 5 years. Patients developing ADs were younger and had more nonmalignant diseases (P < .001). ADs target hematopoietic (autoimmune hemolytic anemia, n = 20; Evans syndrome, n = 9; autoimmune thrombocytopenia, n = 11; and immune neutropenia, n = 1) and other tissues (thyroiditis, n = 3; psoriasis, n = 2; Graves disease, n 1; membranous glomerulonephritis, n = 2; rheumatoid arthritis, n = 1; ulcerative colitis, n = 1; and systemic lupus erythematosus, n = 1). Four patients developed 2 ADs (3 cases of immune thrombocytopenia followed by autoimmune hemolytic anemia and 1 Evans syndrome with rheumatoid arthritis). By multivariate analysis, the main risk factor for developing an AD was nonmalignant disease as an indication for CBT (P = .0001). Hematologic ADs were most often treated with steroids, rituximab, and cyclosporine. With a median follow-up of 26 months (range, 2-91), 6 of 52 patients died as a consequence of ADs. We conclude that CBT may be followed by potentially life-threatening, mainly hematologic ADs.
PMID:
23247725