اثر سلول های بنیادی مزانشیمی و سکرتوم آن ها به عنوان درمانی برای گلیوما
تاریخ انتشار: یکشنبه 14 مرداد 1397
| امتیاز:
در سال های اخیر، شاهد افزایش چشم گیر تعداد مطالعاتی بوده این که از سلول های بنیادی مزانشیمی(MSCs) برای درمان سرطان استفاده کرده اند و اغلب نیز این سلول ها را به عنوان وکتور یا ناقلی در استراتژی های انتقال دارو یا ژن استفاده کرده اند. این بدلیل ظرفیت ذاتی آن ها در خانه گزینی به درون نیچ های توموری است. با این حال، برهمکنش بین خود سلول های بنیادی مزانشیمی و سلول های توموری به طور کامل درک نشده است و در مورد اثر آن ها روی تهاجم و تکثیر سلول های سرطانی نتایج ضد و نقیضی به وفور مشاهده شده است. این امر سوال مهمی را در مورد ایمنی سلول ها در زمان کاربرد ایجاد می کند. منبع جمعیت سلول های بنیادی مزانشیمی مورد استفاده و هم چنین نوع سلول های سرطانی تحت مطالعه ممکن است قویا تحت این برهمکنش قرار داشته باشد. علاوه براین، تفاوت ها در پروتکل های جداسازی، ترکیبات محیط کشت، زمان کشت و جمع آوری محیط شرطی یا حتی زمان بندی و روش تجویز سلول های بنیادی مزانشیمی به مدل های درون تنی سرطان ممکن است روی برهمکنش سلول های بنیادی مزانشیمی-تومور اثر بگذارد. در این مطالعه، ما فوکوس خود را روی تومورهای مغزی بدخیم و بویژه گلیوماها گذاشتیم که یکی از کشنده ترین اشکال سرطان هستند. علاوه براین، ما نگاهی دقیق تر به مطالعات مختلفی داشتیم که از سلول های بنیادی مزانشیمی به عنوان درمانی برای تومورهای مغزی استفاده کرده و به مقایسه آن ها پرداخته بودند و تفاوت ها و شباهت های عمده بین آن ها را مشخص ساختیم.
Biochimie. 2018 Jul 18. pii: S0300-9084(18)30203-7. doi: 10.1016/j.biochi.2018.07.008. [Epub ahead of print]
The impact of Mesenchymal Stem Cells and their secretome as a treatment for gliomas.
Gomes ED1, Vieira de Castro J1, Costa BM1, Salgado AJ2.
Abstract
In recent years, we have witnessed a significant increase in the amount of studies using Mesenchymal Stem Cells (MSCs) for cancer therapy, mostly as vectors for drug or gene delivery strategies. This is because of their intrinsic capacity of homing into tumor niches. However, the interactions between MSCs themselves and tumor cells is not fully understood, with contradictory results frequently being observed regarding their effects on cancer cell invasion and proliferation. This poses an important question of safety in respect to the application of these cells. The source of the MSC population used, as well as the type of cancer cells under study might strongly influence this interaction. Moreover, differences in isolation protocols, culture media compositions, time of culture and conditioned media collection, or even timing and mode of MSCs administration to in vivo models of cancer may also affect the interaction MSC-tumor cells. In this review, we drive our focus into malignant brain tumors, particularly gliomas, one of the deadliest forms of cancer. Moreover, we look with some detail into different studies using MSCs as a treatment for brain tumors and compare them, highlighting the main deviations and similarities among them.
PMID: 30031037