استفاده از برخی از افزودنی ها برای بهبود نتایج جداسازی سلول های بنیادی مزانشیمی از خون محیطی غیر متحرک شده
تاریخ انتشار: چهارشنبه 14 شهریور 1397
| امتیاز:
پیشینه:
سلول های بنیادی مزانشیمی(MSCs) خون محیطی(PB) به عنوان منبعی ارزشمند برای سلول درمانی آلوژن شناخته می شوند. هدف مطالعه حاضر جداسازی و شناسایی سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از خون محیطی غیر متحرک شده و ارزیابی پتانسیل تمایزی آن ها بود.
روش ها:
بخش تک هسته ای buffy coat خون محیطی با استفاده از سانتریفیوژ شیب تراکم فایکول-پک تغلیظ شد و به ترتیب روی محیط کشت اولیه و ثانویه رشد کرد. سلول های جداسازی شده با استفاده از یک رویکرد بینارشته ای که بر مبنای ریخت شناسی، ایمنوفنوتیپینگ، بیان ژن و چند توانی بود مورد شناسایی قرار گرفتند. فلوسایتومتری و RT-PCR برای شناسایی بیان مارکرهای مختلف سلول های بنیادی مزانشیمی استفاده شد. در نهایت، بعد از کشت در محیط القای استخوانی و چربی، سلول های جداسازی شده بوسیله آلیزارین رد و Oil-Red O رنگ آمیز شدند.
نتایج:
برخلاف عدم وجود هر گونه فاکتور محرک مغز استخوان، رویکرد جداسازی در این مطالعه جمعیت نسبتا یکدست از سلول های تک هسته ای دوکی شکل(محصول پاساژ صفر بود) را تولید کرد که برای CD90، CD105 و CD73 مثبت و برای CD45 و CD34 منفی بودند. این سلول ها ظرفیت تکثیری بسیار بالایی داشتند که بوسیله بیان ژن های Oct-4، نوکلئوستمین و Nanog ثابت شد و زمانی که در معرض محیط مناسبی قرار گرفتند، قادر به تمایز به سلول های متعهد شده خاص رده ای بودند.
جمع بندی:
به طور کلی، می توان نتیجه گرفت که رویکردهای معمول، طاقت فرسا و وقت گیر برای جداسازی سلول های بنیادی مزانشیمی از خون محیطی ضروری نستند. یک منبع نسبتا در دسترس و با حداقل تهاجم(خون محیطی) می تواند منبع جایگزین مناسبی از سلول های بنیادی مزانشیمی هموژن را ارائه کند که می تواند یک زمینه جدید برای استفاده کاربردی در طب بازساختی باشد.
Arch Iran Med. 2018 Aug 1;21(8):362-367.
Use of Some Additives for Improving Mesenchymal Stem Cell Isolation Outcomes in Non-Mobilized Peripheral Blood.
Pouryazdanpanah N1, Vahidi R2,3, Dabiri S4, Derakhshani A2,4, Farsinezhad A1,3.
Abstract
BACKGROUND:
The mesenchymal stem cells (MSCs) of peripheral blood (PB) have been recognized as a promising source for allogeneic cell therapy. The objective of the present study was to isolate and characterize MSCs derived from non-mobilized PB, and evaluate their differentiation potential.
METHODS:
The buffy coat mononuclear fractions of the PB were concentrated using the Ficoll-Paque density gradient centrifugation and were grown on primary and secondary culture media, respectively. The isolated cells were characterized using a multidisciplinary approach which was based on morphology, immunophenotyping, gene expression, and multipotentiality. Flow cytometry and Reverse transcription polymerase chain reaction (RT-PCR) were used to identify the expression of different MSC markers. Finally, after culturing in osteogenic and adipogenic induction media, the isolated cells were stained by Alizarin red and Oil-Red O.
RESULTS:
In spite of absence of any bone marrow stimulating factor, the isolation approach in this study yielded a rather homogeneous and spindle-shaped mononuclear cell population (the yield of passage 0 was 0.65 ± 0.15) that stained positive for CD90, CD105, and CD73, and were negative for CD45 and CD34. These cells have high proliferative capacity (confirmed by the expression of Oct-4, Nucleostemin, and Nanog genes) and were able to differentiate into lineage-specific committed cells, when exposed to the appropriate medium.
CONCLUSION:
Overall, it can be concluded that conventional, labour-intensive and time-consuming approaches are not necessary in isolating MSCs from PB. This relatively accessible and minimally invasive source, PB, represents a good alternative reservoir of homogeneous MSCs that could open a new era for practical exploitation in regenerative medicine.