ترمیم و بازسازی عصبی:محدودیت ها و چشم اندازهای آینده لوله زایی زیستی
تاریخ انتشار: یکشنبه 13 آبان 1397
| امتیاز:
فیزیولوژی و بازسازی عصب محیطی در مطالعات گذشته مورد مشاهده و بررسی قرار گرفته است اما کاربردهای جراحی برای بازسازی مجدد و احیای عملکردهای حسی و حرکتی هنوز در فازهای اولیه تولید قرار دارد. پیشرفت ها در زمینه اعصاب محیطی به آهستگی و به طور ناقص با سایر بافت ها مقایسه شده است که این امر بریدگی های استامپ های عصبی را تحریک کند و تکثیر آکسونی مجراها به 30 میلی متر محدود شود. تلاش های جراحی اهیر برای درمان آسیب های عصبی پروکسیمال شامل هدایت احیای مستقیم، انتقال و اندازه گیری های اتوگرافتی با نتایج مطلوبی همراه بوده است. علاوه براین، مطالعات نشان می دهند که لوله های بافتی مهندسی شده ممکن است به عنوان گرافت عصبی برای احیای بریدگی های بیش از 4 سانتی متر به سمت ترمیم بهینه عصبی موثر باشند.
J Cell Physiol. 2018 Sep 12. doi: 10.1002/jcp.27299. [Epub ahead of print]
Nerve repair and regeneration: Biological tubulization limits and future perspectives.
Riccio M1, Marchesini A1, Pugliese P1, De Francesco F1.
Abstract
Peripheral nerve physiology and regeneration has been observed and investigated in literature but surgical applications to reconstruct and restore motor or sensory functions are still in a developmental phase. The peripheral nerve progresses slowly and incompletely compared with other tissues, it may provoke separations of the nerve stumps and the axonal proliferation of the conduits is restricted to 30 mm. Recent surgical attempts to treat proximal nerve injures include direct nerve restoration, transfer, and autografting measures with favorable results. Moreover, studies are suggesting that engineering tissue tubes maybe as effective as nerve grafting to restore separations of more than 4 cm toward optimal nerve repair.
PMID: 30206940