پیشرفت و چالش بازسازی قلبی در درمان نارسایی قلبی

تاریخ انتشار: یکشنبه 11 آذر 1397 | امتیاز: Article Rating

عضلات قلبی ظرفت تکثیر شوندگی محدودی دارند و درمان های بازسازی کننده به عنوان یک استراتژی درمانی شدیدا مورد نیاز هستند. درمان های دارویی و غیر دارویی ایجاد شده اند اما این درمان های پزشکی دارای اثرات محدودی برای درمان بیماران مبتلا به نارسایی قلبی شدید هستند. علاوه براین، پیوند قلب نیز به دلیل تعداد اندک اندام های اهدایی با محدودیت مواجه است. بنابراین، بازسازی قلب پتانسیل زیادی ایجاد کرده است که یک درمان خلاقانه را برای درمان بیماران مبتلا به نارسایی قلبی ارائه دهد. در حال حاضر، استراتژی های متعددی برای بازسازی قلبی وجود دارد. پیوند سلول های بنیادی سوماتیک بی خطر بوده و تا حد متوسطی عملکرد قلبی را بعد از انفارکته میوکاردی بهبود بخشیده است که عمدتا از طریق مکانیسم های پاراکرین بوده است. به طور جایگزین، کاردیومیوسیت های جدید می توانند از سلول های بنیادی پرتوان القایی(iPSCs) تولید شوند و به قلب های آسیب دیده پیوند شوند. با این حال، بحث های متعددی برای باید قبل از استفاده از کاردیومیوسیت های مشتق از iPSCها حال شود که از جمله آن ها می توان به خطر بالقوه تومورزایی و بقای ضعیف سلول های پیوند شده به قلب آسیب دیده اشاره کرد. اخیرا، بازبرنامه ریزی مستقیم قلبی به عنوان یک تکنولوژی جدید برای بازسازی میوکاردیوم آسیب دیده از طریق تبدیل مستقیم فیبروبلاست های قلبی اندوژن به سلول های شبه کاردیومیوسیتی القایی و برای احیا عملکرد قلبی ظهور کرده اند. بدنبال گزارش اولیه ما در مورد بازبرنامه ریزی قلبی، بهبودی کارایی بازبرنامه ریزی قلبی، باز برنامه ریزی قلبی مستقیم در شرایط درون تنی و باز برنامه ریزی قلبی در سلول های انسانی بوسیله بسیاری از پژوهشگران گزارش شده است. در حالی که مطالعات گذشته پژوهش های بازسازی کننده را افزایش داده است، چالش های بسیاری باقی مانده است. در این جا، ما وضعیت فعلی تکنولوژی بازسازی قلبی را مرور می کنیم که یک امید بزرگ برای درمان بیماری های قلبی عروقی محسوب می شود.

J Cardiol. 2018 Nov 9. pii: S0914-5087(18)30287-9. doi: 10.1016/j.jjcc.2018.10.002. [Epub ahead of print]

Progress and Challenge of Cardiac Regeneration to Treat Heart Failure.

Isomi M1, Sadahiro T1, Ieda M2.

Abstract

Cardiac muscle has limited proliferative capacity, and regenerative therapies are highly in demand as a new treatment strategy. Pharmacological and non-pharmacological therapies have been developed, but these medical therapies have limited effects to cure patients with severe heart failure. Moreover, heart transplantation is limited due to the low number of donor organs. Thus, heart regeneration holds great potential to offer innovative therapy to treat heart failure patients. Currently, there are several strategies for heart regeneration. Transplantation of somatic stem cells was safe and modestly improved cardiac function after myocardial infarction mainly through paracrine mechanisms. Alternatively, new cardiomyocytes could be generated from induced pluripotent stem cells (iPSCs) to transplant into injured hearts. However, several issues remain to be resolved prior to using iPSC-derived cardiomyocytes, such as a potential risk of tumorigenesis and poor survival of transplanted cells in the injured heart. More recently, direct cardiac reprogramming has emerged as a novel technology to regenerate damaged myocardium by directly converting endogenous cardiac fibroblasts into induced cardiomyocyte-like cells to restore cardiac function. Following our first report of cardiac reprogramming, an improvement in cardiac reprogramming efficiency, in vivo direct cardiac reprogramming, and cardiac reprogramming in human cells were reported by many investigators. While these previous studies have advanced regenerative research, many challenges remain. Here, we review the current status of cardiac regenerative technology, a great hope to treat cardiovascular diseases.

PMID: 30420106
ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

آرشیو سالانه
آرشیو سالانه
نظرات خوانندگان
نظرات خوانندگان