مطالعه اثرات تعدیل کننده ایمنی سلول های بنیادی پالپ دندانی انسانی تمایز استخوانی یافته

تاریخ انتشار: ﺳﻪشنبه 27 آذر 1397 | امتیاز: Article Rating

پیشینه و اهداف:

 سلول های بنیادی پالپ دندان(DPSC) به دلیل پتانسیل تمایزی شان و ویژگی های تعدیل کنندگی ایمنی شان ابزارهای امیدوار کننده ای در طب بازساختی محسوب می شوند. با این حال، به وضوح مشخص نیست که آیا DPSCها اثرات سرکوب کنندگی ایمنی شان را بعد از تمایز حفظ می کنند یا خیر. در مطالعه حاضر، ما اثرات تعدیل کنندگی ایمنی DPSCهای تمایز استخوانی یافته را ارزیابی کردیم(OD-DPSCs).

روش ها:

OD-DPSCها و DPSCهای تمایز نیافته با PBMCها آلوژن در نسبت های مختلف هم کشت شدند و تکثیر PBMCها اندازه گیری شد. غلظت اینترلوکین 10، TGF-beta، PGE2، اینترلوکین 6 و NO نیز در ادامه ارزیابی شد. علاوه بر این، بیان ژن های IDO، HLAG و HGF در DPSCهای تمایز نیافته و OD-DPSCها تعیین شد.

یافته ها:

نتایج نشان داد که OD-DPSCها می توانند تکثیر PBMCهای آلوژن را مهار کنند. سطح PGE2، اینترلوکین 6 و سیتوکین های ضد التهابی TGF-beta بعد از هم کشتی افزایش یافت. علاوه براین، سطوح NO طی فرایندهای تمایزی و بیان ژن های IDO، HLAG و HGF نیز بعد از تمایز استخوانی تغییر نکرد.

اهمیت:

 اگرچه برخی تفاوت ها بین OD-DPSCها و DPSCهای تمایز نیافته از نظر تولید سیتوکین و NO وجود دارد، DPSCهای تمایز نیافته فعالیت های تعدیل کنندگی ایمنی شان را بدنبال تمایز حفظ کردند.

Life Sci. 2018 Nov 19. pii: S0024-3205(18)30761-6. doi: 10.1016/j.lfs.2018.11.040. [Epub ahead of print]

Study of the immunomodulatory effects of osteogenic differentiated human dental pulp stem cells.

Hossein-Khannazer N1, Hashemi SM2, Namaki S1, Ghanbarian H3, Sattari M4, Khojasteh A5.

Abstract

BACKGROUND AND AIMS:

Dental pulp stem cells (DPSC) are promising tools in regenerative medicine due to their differentiation potential and immunomodulatory properties. However, it is not clearly known whether or not DPSCs maintain their immunosuppressive effects after differentiation. In the present study, we examined the immunomodulatory effects of osteogenic differentiated DPSCs (OD-DPSCs).

METHODS:

OD-DPSCs and undifferentiated DPSCs were co-cultured with allogenic PBMCs in different ratios and the proliferation of the PBMCs was measured. The concentration of IL-10, TGF-β, PGE2, IL-6, and NO were then examined. Moreover, the expression of IDO, HLAG, and HGF genes were determined in undifferentiated and OD-DPSCs.

FINDINGS:

The results showed that OD-DPSCs could inhibit the proliferation of allogenic PBMCs. The levels of PGE2, IL-6, and TGF-β anti-inflammatory cytokines increased after the co-culture. Moreover, the levels of NO increased during the differentiation process and the expression of IDO, HLAG, and HGF genes remained unchanged after osteogenic differentiation.

SIGNIFICANCE:

Although, there were some differences between the OD-DPSCs and undifferentiated DPSCs in terms of their cytokine and NO production, undifferentiated DPSCs maintained their immunomodulatory activities upon differentiation.

Copyright © 2018. Published by Elsevier Inc.

PMID: 30465790
ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

آرشیو سالانه
آرشیو سالانه
Skip Navigation Links.
نظرات خوانندگان
نظرات خوانندگان