توصیف مکانیکی و مورفولوژیک سخت شامه بدون سلول شده انسانی به عنوان داربستی برای بازسازی به کمک جراحی

تاریخ انتشار: شنبه 28 اردیبهشت 1398 | امتیاز: Article Rating

سخت شامه انسانی به عنوان یک داربست سخت شامه آسلولار(بدون سلول) شده با موفقیت برای پیوند استفاده شده است زیرا کمتر مستعد رد پیوند است. اطلاعات دقیق در مورد ویژگی های مواد موجود در سخت شامه ممکن است به تولید داربست های مهندسی بافت شده سفارشی که از نظر مکانیکی شرایط طبیعی و سالم را تقلید می کنند، کمک کند. هم سخت شامه طبیعی و هم سخت شامه آسلولار شده تا کنون به دلیل ویژگی های تغییر شکل دادن شدن در برابر بار تحمیلی و هم چنین مورفولوژی مربوط به مکانیک داربست، راضی کننده نبوده اند. ما ویژگی های کششی 18 نمونه سخت شامه آسلولار شده انسانی را بررسی کردیم و آن ها را با 18 سخت شامه مطابق از همان اهدا کننده که آسلولار نشده نشده بود(طبیعی)، مقایسه کردیم. یک رویکرد بسیار استاندارد در تست کردن مواد با استفاده از همبستگی تصویر شامل گیره ها و نگهدارنده های پرینت شده سه بعدی و سازش پذیری محتوای آب بافت استفاده شد. پارامترهای کششی سخت شامه آسلولار شده با سخت شامه طبیعی به میزان بسیار اندکی تفاوت داشت. به نظر می رسد که برداشتن سلول ها اثر قابل توجهی روی بیومکانیک سخت شامه نمی گذارد. مقادیر کمتر ماژول های الاستیک(36 در برابر 74 مگاپاسکال، p < 0.01) و قدرت کششی نهایی(4 در برابر 7 مگاپاسکال، p = 0.05) سخت شامه آسلولار در مقایسه با سخت شامه طبیعی احتمالا نتیجه تورم بافتی ناشی از فرایند آسلولار کردن بود. کلاژن ها و پروتئوگلیکان ها در شرایط آسلولار به صورت دست نخورده باقی مانند و این در حالی بود که به نظر می رسد از میزان گلیکوزآمینوگلیکان ها کاشته شده بود. فیبرونکتین و فیبرهای الاستیک بوسیله برداشتن سلول ها مقداری تحت تاثیر قرار گرفتند. به طور کلی، به نظر نمی رسد که سلول دار کردن این داربست های آسلولار با سلول ها از منظر بیومکانیکی ضروری باشد.

J Mech Behav Biomed Mater. 2019 Apr 19;96:38-44. doi: 10.1016/j.jmbbm.2019.04.035. [Epub ahead of print]

Mechanical and morphological description of human acellular dura mater as a scaffold for surgical reconstruction.

J Z1, B O2, M S3, G ST4, N H5.

Abstract

As native human dura mater has been successfully used as a transplant, the acellular dura mater scaffold is a promising material for the same purpose, that is less prone to transplant rejection. A detailed knowledge of the dura material properties may also aid to tissue engineer customized scaffolds mechanically mimicking the healthy natural condition. Both native and acellular dura have to date not been satisfactorily described concerning their load-deformation properties and the morphology related to scaffold mechanics. We investigated the tensile properties of 18 acellular human dura samples and compared these to the values of 18 matched native counterparts of the same donors. A highly standardized approach in material testing was used with coupled image correlation, involving 3D-printed clamps and fixtures, and adaptation of the tissue water content. The tensile parameters of acellular dura appeared to differ only minutely from the native condition. The removal of cells appeared not to vastly influence the biomechanics of dura. Lower values of the elastic modulus (36 vs. 74 MPa, p < 0.01) and ultimate tensile strength (4 vs. 7 MPa, p = 0.05) of acellular dura compared to the native counterparts were likely the consequence of tissue swelling related to the acellularization procedure. Collagens and proteoglycans remained intact in the acellular state, whereas glycosaminoglycans appeared to decrease. Fibronectin and elastic fibres were exposed by the removal of cells. Consequently, seeding these acellular scaffolds with cells appears not to be necessary from a biomechanical perspective.

PMID: 31029993
ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

آرشیو سالانه
آرشیو سالانه
نظرات خوانندگان
نظرات خوانندگان