سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از پیرامون عروق

تاریخ انتشار: جمعه 04 مرداد 1398 | امتیاز: Article Rating

سلول های شناسایی شده در بافت های بعد از تولد، زمانی که از بخش های مزانشیمی متعدد جداسازی می شوند می توانند در شرایط آزمایشگاهی تحریک شوند تا به فنوتیپ های مزانشیمی بالغ مانند ادنتوبلاست ها، استئوبلاست ها، آدیپوسیت ها و میوبلاست ها را شبیه سازی کنند. این امر این سلول های بالغ که در مجموع سلول های بنیادی مزانشیمی(MSCs) نامیده می شوند را کاندیداهای قوی برای استفاده در زمینه های مهندسی بافت و طب بازساختی می سازد. بر مبنای شواهد بدست آمده از مطالعات درون تنی ردیابی رده ای ژنتیکی، پری سیت ها به عنوان منبعی از پیش سازهای سلول های بنیادی مزانشیمی در اندام ها متعدد شناسایی شده اند که در پاسخ به آسیب یا در طی هموستازی بافتی فعال می شوند. سوالات مربوط به بحث ها یا علایق شدید در زمینه مهندسی بافت و مطالعات بازسازی شامل موارد ذیل است 1) آیا همه پری سیت ها(بدون توجه به جداسازی بافتی، از نظر پتانسیل تمایزی برابر هستند؟ 2) مکانیسمی که تمایز سلول های بنیادی را تنظیم می کند چیست؟ برای بدست آوردن درک بهتر در آینده، مطالعه اخیر از روش ChIP-seq (رسوب ایمنی کروماتینی دنبال شونده با توالی یابی) برای بازسازی زمینه هیستونی استفاده می کند. این نشان داد که برای پری سیت های پالپ دندان، ژن مختص ادنتوبلاست Dspp در یک وضعیت از نظر رونویسی قابل قبول مشاهده شد، در حالی که در پری سیت های مغز استخوان ژن مختص استئوبلاستی Runx2 اجازه بیان پیدا کرد. توالی یابی RNA نیز برای ویژگی یابی بیشتر دو جمعیت پری سیتی استفاده شد و نتایج نشان داد که بر مبنای آنالیزهای غنی سازی که نشان دهنده بیش بیان ژن های ادنتوژن کلیدی بود، پری سیت های پالپ دندان پیش از این به سرنوشت ادنتوبلاستی متعهد شده اند. علاوه براین، آنالیز ChIP-seq جزء کمپلکس 1 پلی کامب مغلوب RING1B نشان داد که این کمپلکس احتمالا در مهار تمایز نامناسب دخیل است، زیرا در شماری از لوکوس های فاکتورهای رونویسی کلیدی که برای القای چربی زایی، غضروف زایی و عضله زایی مورد نیاز هستند متمرکز می شوند. در این مطالعه مروری، ما آخرین داده های نشان دهنده مکانیسم های مولکولی را مورد تاکید قرار می دهیم که نشان می دهد که پری سیت ها می توانند پیش سازهای سلول های بنیادی مزانشیمی پیش متعهد شده مختص بافت در شرایط درون تنی باشند و این پیش متعهد شدن یک نیروی تاثیر گذار اصلی پشت تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی است.

J Dent Res. 2019 Jul 5:22034519862258. doi: 10.1177/0022034519862258. [Epub ahead of print]

Perivascular-Derived Mesenchymal Stem Cells.

Yianni V1, Sharpe PT1.

Abstract

Cells have been identified in postnatal tissues that, when isolated from multiple mesenchymal compartments, can be stimulated in vitro to give rise to cells that resemble mature mesenchymal phenotypes, such as odontoblasts, osteoblasts, adipocytes, and myoblasts. This has made these adult cells, collectively called mesenchymal stem cells (MSCs), strong candidates for fields such as tissue engineering and regenerative medicine. Based on evidence from in vivo genetic lineage-tracing studies, pericytes have been identified as a source of MSC precursors in vivo in multiple organs, in response to injury or during homeostasis. Questions of intense debate and interest in the field of tissue engineering and regenerative studies include the following: 1) Are all pericytes, irrespective of tissue of isolation, equal in their differentiation potential? 2) What are the mechanisms that regulate the differentiation of MSCs? To gain a better understanding of the latter, recent work has utilized ChIP-seq (chromatin immunoprecipitation followed by sequencing) to reconstruct histone landscapes. This indicated that for dental pulp pericytes, the odontoblast-specific gene Dspp was found in a transcriptionally permissive state, while in bone marrow pericytes, the osteoblast-specific gene Runx2 was primed for expression. RNA sequencing has also been utilized to further characterize the 2 pericyte populations, and results highlighted that dental pulp pericytes are already precommitted to an odontoblast fate based on enrichment analysis indicating overrepresentation of key odontogenic genes. Furthermore, ChIP-seq analysis of the polycomb repressive complex 1 component RING1B indicated that this complex is likely to be involved in inhibiting inappropriate differentiation, as it localized to a number of loci of key transcription factors that are needed for the induction of adipogenesis, chondrogenesis, or myogenesis. In this review, we highlight recent data elucidating molecular mechanisms that indicate that pericytes can be tissue-specific precommitted MSC precursors in vivo and that this precommitment is a major driving force behind MSC differentiation.

PMID: 31276626
ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

آرشیو سالانه
آرشیو سالانه
نظرات خوانندگان
نظرات خوانندگان