تقویت تعدیل ایمنی سلول های استرومایی مزانشیمی برای درمان شرایطی که تحت تاثیر سیستم ایمنی قرار گرفته اند
تاریخ انتشار: ﺳﻪشنبه 26 شهریور 1398
| امتیاز:
سلول های استرومایی مزانشیمی(MSCs)، که قبلا آن ها را سلول های بنیادی مزانشیمی می نامیدند، سلول های چند توان غیر خونسازی هستند که در سراسر دنیا به صورت بالینی استفاده می شوند و منبع امیدوار کننده ای برای سلول درمانی آلوژن هستند. سلول های بنیادی مزانشیمی، که بدوا از مغز استخوان بدست آمدند می توانند از بافت های متعدد دیگر مانند بافت چربی،جفت و بند ناف جداسازی شوند. تنوع در منبع بافت و رویکردهای تولید اثرات قابل توجهی روی محصولات سلول های بنیادی مزانشیمی دارند. با این حال، در سال 2006، یک مجموعه حداقل از معیارهای استاندارد بوسیله انجمن بین المللی سلول درمانی برای تعریف مشتقات سلول های بنیادی مزانشیمی مورد بحث قرار گرفت. این شامل چسبندگی به پلاستیک در شرایط کشت متداول، فنوتیپ ویژه و ظرفیت تمایز چند توانی در شرایط برون تنی بود. علاوه براین، سلول های بنیادی مزانشیمی دارای قابلیت های تروفیک (یک توانایی خودنوزایی برون تنی بالا) و مشخصه های تعدیل کنندگی ایمنی هستند. بنابراین، درمان سرکوب کننده ایمنی با سلول های بنیادی مزانشیمی به عنوان یک جایگزین درمانی بالقوه برای شرایطی که در آن ها سلول های سیستم ایمنی نتایج را تحت تاثیر قرار می دهند(مانند بیماری های التهابی و اتوایمن) پیشنهاد شده اند. مکانیسم دقیقی که به موجب آن سلول های بنیادی مزانشیمی عملکرد اغلب سلول های افکتور ایمنی را تحت تاثیر قرار می دهند به طور کامل درک نشده است اما شامل تماس مستقیم با سلول های ایمنی، میانجی گرهای محلول و فاکتورهای ریز محیطی موضعی است. اخیرا، نشان داده شده است که وضعیت استراحت هموستازی آن ها نیازمند فعال سازی است که می تواند به صورت برون تنی با سیتوکین های مختلف شامل اینترفرون گاما بدست آید. در مطالعه مروری حاضر، ما روی اثر سرکوب کنندگی که سلول های بنیادی مزانشیمی روی سیستم ایمنی اعمال می کنند فوکوس می کنیم و اهمیت پیش شرطی کردن برون تنی و استفاده از آن ها در مطالعات پیش درمانگاهی را مورد تاکید قرار می دهیم. ما ابعاد بالینی استفاده از سلول های بنیادی مزانشیمی را به عنوان یک درمان تعدیل کننده ایمنی مورد بحث قرار می دهیم. در نهایت ما روی خطر تداخل با سیستم ایمنی با توجه به تشکیل و تکوین سرطان نکاتی را ذکر می کنیم.
Stem Cells Int. 2019 Aug 5;2019:7219297. doi: 10.1155/2019/7219297. eCollection 2019.
Enhancing Mesenchymal Stromal Cell Immunomodulation for Treating Conditions Influenced by the Immune System.
Guerrouahen BS1, Sidahmed H1, Al Sulaiti A1, Al Khulaifi M1, Cugno C1.
Abstract
Mesenchymal stromal cells (MSCs), formerly known as mesenchymal stem cells, are nonhematopoietic multipotent cells and are emerging worldwide as the most clinically used and promising source for allogeneic cell therapy. MSCs, initially obtained from bone marrow, can be derived from several other tissues, such as adipose tissue, placenta, and umbilical cord. Diversity in tissue sourcing and manufacturing procedures has significant effects on MSC products. However, in 2006, a minimal set of standard criteria has been issued by the International Society of Cellular Therapy for defining derived MSCs. These include adherence to plastic in conventional culture conditions, particular phenotype, and multilineage differentiation capacity in vitro. Moreover, MSCs have trophic capabilities, a high in vitro self-renewal ability, and immunomodulatory characteristics. Thus, immunosuppressive treatment with MSCs has been proposed as a potential therapeutic alternative for conditions in which the immune system cells influence outcomes, such as inflammatory and autoimmune diseases. The precise mechanism by which MSCs affect functions of most immune effector cells is not completely understood but involves direct contact with immune cells, soluble mediators, and local microenvironmental factors. Recently, it has been shown that their homeostatic resting state requires activation, which can be achieved in vitro with various cytokines, including interferon-γ. In the present review, we focus on the suppressive effect that MSCs exert on the immune system and highlight the significance of in vitro preconditioning and its use in preclinical studies. We discuss the clinical aspects of using MSCs as an immunomodulatory treatment. Finally, we comment on the risk of interfering with the immune system in regard to cancer formation and development.
PMID: 31467564