پیوند سلول های بنیادی خون ساز و سلول درمانی در بیماری کم خونی سلول داسی شکل: ما در کجا قرار داریم؟
تاریخ انتشار: دوشنبه 15 مهر 1398
| امتیاز:
هدف از مطالعه:
بیماری کم خونی داسی شکل(SCD) یک اختلال منوژن شایع است که بوسیله یک جایگزینی A به T در ژن بتا-گلوبین مشخص می شود که این امر منجر به تولید هماگلوبین S یا HbS می شود. پلیمریزاسیون HbS منجر به عوارض جانبی قابل توجهی شامل انسداد عروقی، درد، کم خونی همولیتیک و آسیب اندام های انتهایی می شود. پیوند سلول های بنیادی خون ساز آلوژن(allo-HCT) تنها گزینه درمانی معالجه کننده است؛ با این حال، اهدا کننده های مناسب همیشه به راحتی در دسترس نیستند. این مطالعه وضعیت فعلی allo-HCT و درمان های سلولی اتولوگ برای SCD را مرور می کند.
یافته های اخیر:
منابع جایگزین سلول های بنیادی آلوژن از اهدا کننده های غیر مطابق مانند خون بند ناف و اهدا کننده های نیمه مشابه مورد توجه قرار گرفته اند. تجربه اولیه نشان داده است که رژیم های شرطی بهتر و پروفیلاکسی بیماری پیوند علیه میزبان(GvHD) قبل از این که این منابع اهدایی به طور گسترده مورد استفاده قرار گیرند مورد نیاز هستند. کارآزمایی های بالینی برای تعیین امکان پذیری و کارایی پیوند اتولوگ با استفاده از سلول های بنیادی خون ساز مدیفه شده برای ژن در دست انجام است. استراتژی های ژن درمانی شامل تصحیح ژن HbS، ویرایش ژن، القای هموگلوبین F است. نتایج اولیه بسیار ترغیب کننده بوده است.
خلاصه:
Allo-HCT خویشاوندان مطابق برای بیماران مبتلا به SCD منجر به بقای کلی بیش از 90 درصد و بقای بدون علایم بیماری بیش از 80 درصد شده است. از آن جایی که تنها 25 تا 30 درصد بیماران دارای اهدا کننده های مطابق هستند، گزینه های اهدایی جایگزین مانند اهدا کننده های غیر خویشاوند مطابق، اهدا کننده های نیمه مشابه خویشاوند و اهدا کننده های خون بند ناف غیر خویشاوند در نظر گرفته شده اند. کارآزمایی های بالینی در حال بررسی استراتژی های مختلف برای ژن درمانی بدنبال پیوند اتولوگ در دست انجام است. مطالعات روی رژیم های متحرک کننده بهینه و استراتژی های جمع آوری در دست انجام است.
Curr Opin Hematol. 2019 Sep 2. doi: 10.1097/MOH.0000000000000541. [Epub ahead of print]
Hematopoietic stem cell transplantation and cellular therapy in sickle cell disease: where are we now?
Tanhehco YC1, Bhatia M2.
Abstract
PURPOSE OF REVIEW:
Sickle cell disease (SCD) is a common monogenic disorder that is characterized by an A to T substitution in the β-globin gene that leads to the production of hemoglobin S (HbS). Polymerization of HbS leads to significant morbidity including vaso-occlusion, pain, hemolytic anemia, and end organ damage. Allogeneic hematopoietic cell transplantation (allo-HCT) is the only curative treatment; however, suitable donors are not always readily available. This study reviews the current status of allo-HCT and autologous cellular therapies for SCD.
RECENT FINDINGS:
Alternative sources of allogeneic stem cells from unmatched donors such as cord blood and haploidentical donors are gaining traction. Early experience has shown that better conditioning regimens and graft-versus-host disease prophylaxis are needed before these donor sources can gain widespread use. Clinical trials are underway to determine the feasibility and efficacy of autologous transplantation with gene modified hematopoietic stem cells. Gene therapy strategies include HbS gene correction, gene addition, and hemoglobin F induction. Preliminary results are very encouraging.
SUMMARY:
Matched sibling allo-HCT for patients with SCD results in more than 90% overall survival and more than 80% event-free survival. Because only 25-30% of patients have a matched sibling donor, alternative donor options such as matched unrelated donors, related haploidentical donors and unrelated umbilical cord blood donors are being considered. Clinical trials investigating various strategies for gene therapy followed by autologous transplantation are underway. One major challenge is obtaining sufficient hematopoietic stem cells for gene therapy. Studies are being conducted on the optimal mobilization regimen and collection strategy.
PMID: 31483336