کاهش سطح ROS القا شده با میتومایسین C در سلول های تغذیه کننده موشی رشد کلونی سلول های بنیادی پرتوان القایی را بهبود می بخشد
تاریخ انتشار: جمعه 18 بهمن 1398
| امتیاز:
محیط کشت از نظر شیمیایی مشخص سلول های بنیادی اغلب گران است و استفاده از فیبروبلاست های جنینی موشی(MEFs) از نظر میتوزی متوقف شده به عنوان لایه تغذیه کننده یک رده عمومی و مقرون به صرفه برای حفظ سلول های بنیادی پرتوان القایی(iPSCs) است. با این حال، میتومایسین C به عنوان یک مهار کننده میتوزی که به طور معمول استفاده می شود منجر به استرس متابولیک سلولی می شود. بنابراین، هدف ما تعیین این امر بود که آیا چنین استرسی در سلول های تغذیه کننده اثر غیر مستقیمی روی رشد iPSC طی هم کشتی دارد یا خیر. ما گزارش می کنیک که قرار گرفتن طولانی مدت در معرض میتومایسین C موجب استرس متابولیک در سلول های MEF در شکل تنظیم نامناسب اکسیداسیون می شود. از طریق بهینه سازی زمان قرار گرفتن در معرض میتومایسین C، ما نشان می دهیم که چگونه متوقف کردن موثر MEFs بدون القای استرس اکسیداتیون موجب رشد به طور قابل توجه بالاتر کلونی ها می شود(p < 0.05) و زنده مانی را بهبود می بخشد و دوره های طولانی تری را بین پاساژهای iPSCs در هم کشتی ایجاد می کند.
Biotechniques. 2020 Jan 15. doi: 10.2144/btn-2019-0118. [Epub ahead of print]
Reducing mitomycin-C-induced ROS levels in mouse feeder cells improves induced pluripotent stem cell colony growth.
Almenario FM1, Asi RJ1,2, Jacinto SD1, Mazahery AR1,2.
Abstract
Chemically defined stem cell culture media are often costly, and the use of mitotically arrested mouse embryonic fibroblasts (MEFs) as feeder cells is a popular and cost-efficient way to maintain induced pluripotent stem cells (iPSCs). However, the commonly used mitotic inhibitor mitomycin-C (MMC) is known to cause cellular metabolic stress. Therefore, our aim was to determine whether such stress in feeder cells indirectly affects iPSC growth during coculture. We report that prolonged exposure to MMC causes metabolic stress in MEFs in the form of oxidative dysregulation. Through optimization of MMC exposure time, we show how to effectively arrest MEFs without inducing oxidative stress, thus promoting significantly better colony growth rates (p < 0.05), improved viability and longer periods between passages of iPSCs in coculture.
PMID: 31939319