چربی درمانی: ظرفیت بالینی سلول های بنیادی مشتق از چربی و اگزوزوم ها برای بیماری های انسانی و بازسازی بافتی
تاریخ انتشار: جمعه 22 فروردین 1399
| امتیاز:
گرافت چربی یک تکنیک جراحی به خوبی جا افتاده در جراحی پلاستیک برای احیای بافت ناقص و اخیرا ویژگی های بازسازی کنندگی بالقوه آن نیز شناسایی شده است. برخلاف استفاده فراوان از گرافت چربی، با این حال، درک علمی در مورد مکانیسم دخیل در بقا یا مزایای درمانی چربی گرافت شده وجود ندارد. استفاده بالینی از گرافت های چربی برای بازسازی سینه در بافت های آسیب دیده بوسیله پرتو درمانی، ابتدا سرنخ ها را با توجه به پتانسیل بالینی سلول های بنیادی برای تولی بازسازی بافتی ارائه کرد. به نظر می رسد که چربی سالم استفاده شده برای بافت های پرتوتابی شده آسیب ناشی از پرتو(فیبروز، اسکار، انقباض و درد) را از منظر بالینی معکوس می کنند، اتفاقی که در مطالعات جانوری متعدد اثبات شده است. در تلاش برای توجیه و تقویت این اثرات درمانی، پیشنهاد شده است که سلول های بنیادی مشتق از چربی(ADSCs) و بدنبال آن تکنیک های غنی سازی این سلول ها در بافت چربی، نقش کلیدی را بازی می کنند. سلول های بنیادی به عنوان پاسخ سریع بدن و به عنوان ابزار ترمیمی، در حالت آماده باش قرار دارند تا با آسیب بافتی مبارزه کنند. سلول های بنیادی مشتق از چربی ممکن است اثرات شان را بوسیله آزادسازی فاکتورهای پیام رسانی پاراکرین به تنهایی و یا هم چنین وزیکول های خارج سلولی عاری ازسلول(EVs، اگزوزوم ها) اعمال کنند. به طور جایگزین، سلول های بنیادی مشتق از چربی ممکن است فرایندهای ایمنی/التهابی حیاتی را تقویت کنند یا این که خودشان به سلول های چربی بالغی تبدیل شوند که بلوک های ساختاری را برای بافت مهندسی شده فراهم آورند. بدون توجه، اجزای بافت چربی یک منبع ایده آل برای سلول های بنیادی مزانشیمی و برای کاربرد درمانی هستند که این امر به دلیل جمع آوری و فرآوری اسان آن ها و فراوانی نسبی آن ها در اغلب بیماران است. در این جا، ما کاربردهای بالینی گرافت چربی، گرافت چربی تقویت شده با سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از چربی، درمان با سلول های بنیادی جربی و تمامل نهایی وزیکول های خارج سلولی و نانوذرات در بهبودی، سرطان، تخریب عصبی و بیماری های چند اندام مرور می کنیم.
Front Pharmacol. 2020 Mar 3;11:158. doi: 10.3389/fphar.2020.00158. eCollection 2020.
Fat Therapeutics: The Clinical Capacity of Adipose-Derived Stem Cells and Exosomes for Human Disease and Tissue Regeneration.
Shukla L1,2, Yuan Y1, Shayan R1,2,3,4, Greening DW5,6, Karnezis T1.
Abstract
Fat grafting is a well-established surgical technique used in plastic surgery to restore deficient tissue, and more recently, for its putative regenerative properties. Despite more frequent use of fat grafting, however, a scientific understanding of the mechanisms underlying either survival or remedial benefits of grafted fat remain lacking. Clinical use of fat grafts for breast reconstruction in tissues damaged by radiotherapy first provided clues regarding the clinical potential of stem cells to drive tissue regeneration. Healthy fat introduced into irradiated tissues appeared to reverse radiation injury (fibrosis, scarring, contracture and pain) clinically; a phenomenon since validated in several animal studies. In the quest to explain and enhance these therapeutic effects, adipose-derived stem cells (ADSCs) were suggested as playing a key role and techniques to enrich ADSCs in fat, in turn, followed. Stem cells - the body's rapid response 'road repair crew' - are on standby to combat tissue insults. ADSCs may exert influences either by releasing paracrine-signalling factors alone or as cell-free extracellular vesicles (EVs, exosomes). Alternatively, ADSCs may augment vital immune/inflammatory processes; or themselves differentiate into mature adipose cells to provide the 'building-blocks' for engineered tissue. Regardless, adipose tissue constitutes an ideal source for mesenchymal stem cells for therapeutic application, due to ease of harvest and processing; and a relative abundance of adipose tissue in most patients. Here, we review the clinical applications of fat grafting, ADSC-enhanced fat graft, fat stem cell therapy; and the latest evolution of EVs and nanoparticles in healing, cancer and neurodegenerative and multiorgan disease.
PMID: 32194404