سلول های بنیادی پرتوان القایی واسکولوپاتی آلوژن مزمن را در یک روش وابسته به اینتگرین بتا 1 کاهش می دهد

تاریخ انتشار: شنبه 30 فروردین 1399 | امتیاز: Article Rating

این مطالعه قصد تعیین مکانیسم خانه گزینی سلول های بنیادی پرتوان القایی ایزوژن(iPSCs) برای پیوند عروقی و اثر درمانی آن ها روی واسکولوپاتی آلوژن مزمن را داشت. ما دریافتیم که اینتگرین بتا 1(Intgβ1)، واحد غالب اینتگرین بتا در iPSCs بود که چسبندگی سلول های گردش کننده و اندوتلیالی(ECs) را وساطت می کند. ناک اوت Intgβ1 یا Intgβ1-siRNAs، چسبندگی و مهاجرت iPSCs به تک لایه های اندوتلیالی فعال شده را مهار می کند. اثرات درمانی بدنبال موارد ذیل باید ارزیابی شود: iPSCs، iPSCs ناک اوت شده برای Intgβ1، iPSCs ترانسفکت شده با Intgβ1-siRNAs یا non-targeting siRNAs، سلول های اندوتلیالی مشتق از iPSC، سلول های اندوتلیالی مشتق از iPSCs که به طور هم زمان بیش بیان کننده Intgβ1 و  Intgα4 بودند، iPSCs پیش کشت شده در محیط اندوتلیالی برای سه روز(سلول های بنیادی مستعد اندوتلیالی شدن)، سلول های اندوتلیالی آئورتی اولیه، فیبروبلاست های جنینی موشی(MEFs) و فسفات بافر سالین(کنترل). سلول ها هر سه روز یک بار و برای یک دوره هشت هفته ای استفاده شدند. سلول های iPS و سلول های iPS ترانسفکت شده با non-targeting siRNAs و سلول های بنیادی مستعد اندوتلیالی شدن به طور انتخابی به سطح لومینال آلوگرافت ها رسیده و به سلول های اندوتلیالی تمایز یافتند و تکثیر نئواینتمیال کاهش یافت. از طریق یک تجویز ساده، ما دریافتیم که iPSCs به آسیب های آلوگرافت منتقل شده و ظرف یک هفته به سلول های اندوتلیالی تمایز یافته و برای 4 تا 8 هفته زنده ماندند. اثر درمانی یک بار تزریق متوسط بود. بنابراین، Intgβ1 و پرتوانی برای iPSCs و برای درمان واسکولوپاتی آلوژن ضروری است.

Am J Transplant. 2020 Apr 10. doi: 10.1111/ajt.15900. [Epub ahead of print]

Induced pluripotent stem cells attenuate chronic allogeneic vasculopathy in an integrin beta-1-dependent manner.

Lu M1Xue R1Wang P1Wang X1Tian X1Liu Y1Wang S1Cui A1Xie J1Le L1Zhao M1Quan J1Li N1Meng D1Wang X1Sun N1Chen AF1Xiang M1Chen S1.

Abstract

This study aimed to determine the mechanism of isogeneic induced pluripotent stem cells (iPSCs) homing to vascular transplants and their therapeutic effect on chronic allogeneic vasculopathy. We found that integrin β1 (Intgβ1) was the dominant integrin β unit in iPSCs that mediates the adhesion of circulatory and endothelial cells (ECs). Intgβ1 knockout or Intgβ1-siRNAs inhibit iPSC adhesion and migration across activated endothelial monolayers. The therapeutic effects of the following were examined: iPSCs, Intgβ1-knockout iPSCs, iPSCs transfected with Intgβ1-siRNAs or non-targeting siRNAs, iPSC-derived ECs, iPSC-derived ECs simultaneously overexpressing Intgα4 and Intgβ1, iPSCs pre-cultured in endothelial medium for 3 days (endothelial prone stem cells), primary aortic ECs, mouse embryonic fibroblasts (MEFs), and phosphate-buffered saline (control). The cells were administered every 3 days for a period of 8 weeks. iPSCs, iPSCs transfected with non-targeting siRNAs, and endothelial prone stem cells selectively homed on the luminal surface of the allografts, differentiated into ECs, and decreased neointimal proliferation. Through a single administration, we found that iPSCs trafficked to allograft lesions, differentiated into ECs within 1 week, and survived for 4-8 weeks. The therapeutic effect of a single administration was moderate. Thus, Intgβ1 and pluripotency are essential for iPSCs to treat allogeneic vasculopathy.

PMID: 32277602
ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

آرشیو سالانه
آرشیو سالانه
Skip Navigation Links.
نظرات خوانندگان
نظرات خوانندگان