اختلاف نظر درباره انعطاف پذیری اپیتلیالی- مزانشیمی در متاستاز سرطان

تاریخ انتشار: دوشنبه 30 تیر 1399 | امتیاز: Article Rating
شواهد تجربی جمع آوری شده در طول دهه ها ، بر انعطاف پذیری اپیتلیالی- مزانشیمی (EMP) اشاره دارد ، که در مجموع شامل تغییر حالت اپیتلیالی به مزانشیمی و روند معکوس تغییر حالت مزانشیمی به اپیتلیالی در متاستاز تومور ، تولید و حفظ سلول های بنیادی سرطانی و مقاومت درمانی است. با این حال ، ماهیت پویای فرآیندهای EMP ، نیاز ظاهری برای معکوس کردن تغییرات مزانشیمی برای توسعه ماکرومتاستازها و احتمال اینکه فقط زیر مجموعه های کوچک سلول های سرطانی EMP را در هر زمان نشان می دهند موجب شده چنین شواهدی را به سختی در فضای بالینی جمع کرد. در این مقاله ، ما شواهد پیش بالینی و بالینی موجود برای EMP را شرح می دهیم و در مورد بحث و گفتگوهای اخیر ، از جمله عدم موفقیت آزمایش های ردیابی اولیه ، برای تأیید نقش اصلی EMP در انتشار تأمل می کنیم و داده های جمع آوری شده که نشان می دهد ویژگی های اپیتلیالی و یا یک فنوتیپ ترکیبی اپیتلیالی مزانشیمی در متاستاز مهم است را مورد بحث قرار می دهیم. ما همچنین استراتژی هایی را برای پرداختن به پیچیدگی های هدفمند درمانی در فرآیند EMP که نقش های متعدد مکانی و زمانی آن را در متاستاز مورد توجه قرار می دهد ، برجسته می کنیم ، با این دیدگاه که این یک گروه قدرتمند و گسترده از عوامل درمانی را به همراه خواهد داشت.

Controversies around epithelial–mesenchymal plasticity in cancer metastasis
Elizabeth D. Williams,1,2,3 Dingcheng Gao,4 Andrew Redfern,5 and Erik W. Thompson1,2,*
Author information Copyright and License information Disclaimer
Abstract
Experimental evidence accumulated over decades has implicated epithelial-mesenchymal plasticity (EMP), which collectively encompasses epithelial-mesenchymal transition and the reverse process of mesenchymal-epithelial transition, in tumour metastasis, cancer stem cell generation and maintenance, and therapeutic resistance. However, the dynamic nature of EMP processes, the apparent need to reverse mesenchymal changes for the development of macrometastases and the likelihood that only minor cancer cell subpopulations exhibit EMP at any one time have made such evidence difficult to accrue in the clinical setting. In this Perspectives article, we outline the existing preclinical and clinical evidence for EMP and reflect on recent controversies, including the failure of initial lineage-tracing experiments to confirm a major role for EMP in dissemination, and discuss accumulating data suggesting that epithelial features and/or a hybrid epithelial-mesenchymal phenotype are important in metastasis. We also highlight strategies to address the complexities of therapeutically targeting the EMP process that give consideration to its spatially and temporally divergent roles in metastasis, with the view that this will yield a potent and broad class of therapeutic agents.
PMID: 31666716
ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

آرشیو سالانه
آرشیو سالانه
نظرات خوانندگان
نظرات خوانندگان