سلولهای استرومایی مزانشیمی برای بیماری واکنش پیوند علیه میزبان: نشانگرهای زیستی مبتنی بر مکانیسم

تاریخ انتشار: ﺳﻪشنبه 25 شهریور 1399 | امتیاز: Article Rating
فعالیت سرکوب کننده سیستم ایمنی سلولهای استرومایی مزانشیمی (MSC) در بیماری واکنش پیوند علیه میزبان (GvHD) کاملاً اثبات شده است ، اما فواید درمانی آنها نسبتاً غیرقابل پیش بینی است. آزمایشات بالینی تصادفی احتمالی تنها وسیله برای بررسی اثربخشی بالینی MSC است. با این حال ، درک ناقص از مکانیسم های بیولوژیکی MSC ،طبقه بندی بیماران و طراحی موفقیت آمیز مطالعات بالینی را محدود کرده است. بعلاوه ، اگرچه به نظر می رسد اثر MSC به عوامل مرتبط با بیمار وابسته است ، نقش تاثیر بیماران در پیش بینی و یا نظارت بر نتایج بالینی کاملا روشن نشده است. تجزیه و تحلیل سرم بیمار مبتلا به GvHD مجموعه ای از مولکول ها را شناسایی کرده است که با مرگ و میر بالا مرتبط هستند. با این حال ، علیرغم اهمیت آنها در تعریف شدت GvHD ، نقش آنها در پیش بینی یا نظارت بر پاسخ به سلولهای بنیادی تأیید نشده است. دیدگاه جدید در مورد استفاده از سلولهای بنیادی مزانشیمی برای GvHD با توجه به یافته های اخیر نشان داده است که سلول های سیتوتوکسیک گیرنده سبب القا آپوپتوز سلولهای بنیادی مزانشیمی می شود و این فرایند برای شروع سرکوب سیستم ایمنی تحت القای MSC ضروری است. این کشف نه تنها معمای بین اثربخشی MSC و عدم پیوند آنها را مقایسه کرده است ، بلکه نقش تعیین کننده بیمار در پیشبرد و ارائه سرکوب سیستم ایمنی MSC را برجسته کرده است. در این بررسی ما استفاده گسترده از MSC برای درمان GvHD را دوباره مرور خواهیم کرد و در مورد نیاز آزمایشات بالینی آتی به روش های مکانیکی به منظور توسعه روش های قوی و سازگار برای طبقه بندی بیماران و نظارت بر نتایج بالینی،را توضیح می دهیم.
Mesenchymal Stromal Cells for Graft Versus Host Disease: Mechanism-Based Biomarkers
Tik Shing Cheung,1,† Giuliana Minani Bertolino,1,† Chiara Giacomini,1,† Martin Bornhäuser,2 Francesco Dazzi,1,* and Antonio Galleu1,*


The immunosuppressive activity of mesenchymal stromal cells (MSCs) in graft versus host disease (GvHD) is well-documented, but their therapeutic benefit is rather unpredictable. Prospective randomized clinical trials remain the only means to address MSC clinical efficacy. However, the imperfect understanding of MSC biological mechanisms has undermined patients' stratification and the successful design of clinical studies. Furthermore, although MSC efficacy seems to be dependent on patient-associated factors, the role of patients' signature to predict and/or monitor clinical outcomes remains poorly elucidated. The analysis of GvHD patient serum has identified a set of molecules that are associated with high mortality. However, despite their importance in defining GvHD severity, their role in predicting or monitoring response to MSCs has not been confirmed. A new perspective on the use of MSCs for GvHD has been prompted by the recent findings that MSCs are actively induced to undergo apoptosis by recipient cytotoxic cells and that this process is essential to initiate MSC-induced immunosuppression. This discovery has not only reconciled the conundrum between MSC efficacy and their lack of engraftment, but also highlighted the determinant role of the patient in promoting and delivering MSC immunosuppression. In this review we will revisit the extensive use of MSCs for the treatment of GvHD and will elaborate on the need that future clinical trials must depend on mechanistic approaches that facilitate the development of robust and consistent assays to stratify patients and monitor clinical outcomes.
PMID: 32670295
ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

آرشیو سالانه
آرشیو سالانه
نظرات خوانندگان
نظرات خوانندگان