طب ترمیمی ، مهندسی زیستی و پیوند اعضا
تاریخ انتشار: شنبه 19 مهر 1399
| امتیاز:
زمینه و هدف: پیش بینی می شود با افزایش امید به زندگی و افزایش بیماری های مزمن پیوند عضو افزایش یابد. فن آوری های الهام گرفته از طب بازساختی ، کارایی مدل پیوند آلوگرافت کنونی را به چالش می کشند.
روش ها: یک بررسی مروری بر مقالات با استفاده از رابط PubMed از MEDLINE از کتابخانه ملی پزشکی انجام شد. نتایج برای ارتباط با نوآوری های مهندسی زیستی ارگان ها برای آگاهی از آنالیز پیشرفت های طب ترمیمی موثر بر پیوند اعضا مورد بررسی قرار گرفت. گزارش های داده های ثبت علمی شده گیرنده پیوند و شبکه پیوند تهیه اعضای بدن از سال 2008 تا 2019 از پیوند کلیه ، لوزالمعده ، کبد ، قلب ، ریه و روده و بیمارانی که در حال حاضر در لیست انتظار ارگان های مربوطه هستند ، برای نشان دادن کمبود و نیاز به اعضای پیوندی مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته ها: فن آوری های طب ترمیمی با هدف ترمیم و بازسازی اندامهایی است که عملکرد ضعیفی دارند. یک هدف دستیابی به یک حالت عاری از سرکوب سیستم ایمنی برای بهبود کیفیت زندگی ، کاهش عوارض و مسمومیت ها و از بین بردن هزینه های درمان مادام العمر رد پیوند است. استراتژی های نوآورانه شامل حذف سلول برای ساخت داربست های سلولی است که به عنوان الگویی برای تولید اندام ، چاپ سه بعدی و مکمل های بلاستوسیست بین گونه ها مورد استفاده قرار می گیرد. سلولهای بنیادی پرتوان القایی نوآوری در فناوری سلولهای بنیادی است که هم نگرانی های اخلاقی مرتبط با سلولهای بنیادی جنینی و هم محدودیت سایر سلولهای پیش ساز ، که فاقد پرتوانی هستند را کاهش می دهد. فن آوری های طب ترمیمی نویدبخش زمینه ها و برنامه های گسترده ای مانند پیشبرد ترمیم رده های سلولی طبیعی ، رشد بافت یا اندام های جدید ، مدل سازی حالات بیماری و تقویت زنده مانی اعضای پیوند زده شده در شرایط آزمایشگاهی هستند.
نتیجه گیری: آینده مهندسی زیستی اعضای بدن به درک بیشتر اندام زایی ، ترمیم in vivo ، ایمونولوژی ترمیم و نظارت طولانی مدت بر اندام های زیست مهندسی پیوند شده متکی است.
Regenerative medicine, organ bioengineering and transplantation
L Edgar 1, T Pu 1, B Porter 2, J M Aziz 1, C La Pointe 3, A Asthana 1, G Orlando 1
Abstract
Background: Organ transplantation is predicted to increase as life expectancy and the incidence of chronic diseases rises. Regenerative medicine-inspired technologies challenge the efficacy of the current allograft transplantation model.
Methods: A literature review was conducted using the PubMed interface of MEDLINE from the National Library of Medicine. Results were examined for relevance to innovations of organ bioengineering to inform analysis of advances in regenerative medicine affecting organ transplantation. Data reports from the Scientific Registry of Transplant Recipient and Organ Procurement Transplantation Network from 2008 to 2019 of kidney, pancreas, liver, heart, lung and intestine transplants performed, and patients currently on waiting lists for respective organs, were reviewed to demonstrate the shortage and need for transplantable organs.
Results: Regenerative medicine technologies aim to repair and regenerate poorly functioning organs. One goal is to achieve an immunosuppression-free state to improve quality of life, reduce complications and toxicities, and eliminate the cost of lifelong antirejection therapy. Innovative strategies include decellularization to fabricate acellular scaffolds that will be used as a template for organ manufacturing, three-dimensional printing and interspecies blastocyst complementation. Induced pluripotent stem cells are an innovation in stem cell technology which mitigate both the ethical concerns associated with embryonic stem cells and the limitation of other progenitor cells, which lack pluripotency. Regenerative medicine technologies hold promise in a wide array of fields and applications, such as promoting regeneration of native cell lines, growth of new tissue or organs, modelling of disease states, and augmenting the viability of existing ex vivo transplanted organs.
Conclusion: The future of organ bioengineering relies on furthering understanding of organogenesis, in vivo regeneration, regenerative immunology and long-term monitoring of implanted bioengineered organs.
PMID: 32463143