ماتریکس سلول زدایی شده معده به عنوان لایه ای برای ترمیم سوراخ معده
تاریخ انتشار: دوشنبه 24 آذر 1399
| امتیاز:
تولید مواد جدید با خاصیت ترمیم موثر نقایص به جلوگیری از گاسترکتومی در بیماران با سوراخ های بزرگ معده کمک می کند. ما ماتریکس سلول زدایی شده معده قابل تزریق (PDGM) را آماده کرده و اجزای آن ، ساختار فضایی ، بیومکانیک ، سمیت سلولی و سازگاری بافتی آن را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادیم تا اثر آن در ترمیم سوراخ شدن معده تأیید شود. PDGM مقادیر زیادی ماتریکس خارج سلولی معده را حفظ کرد ، در حالی که درآن اثری از سلول های غده ای و فیبرهای عضلانی یافت نشد. ساختار فضایی بافت به خوبی حفظ شده بود ، در حالی که محتوای DNA و گلیکوزآمینوگلیکان در مقایسه با بافت طبیعی معده به طور قابل توجهی کاهش یافته بود (01/0 (P˂ . هیچ تغییر شکل آشکاری در ساختار فضایی و کشش بافتی PDGM پس از استریل سازی توسط تابش کبالت 60 C مشاهده نشد. PDGM سازگاری بافتی خوبی داشت. سپس از PDGM برای ترمیم مدل سوراخ معده موش استفاده شد. رادیوگرافی دستگاه گوارش فوقانی در 24 ساعت بعد از عمل هیچ گونه نشت ماده حاجب را نشان نداد. شواهدی از تکثیر اولیه فیبروبلاست وجود داشت که با بازسازی مویرگ همراه بود. غده هیپرپلاستیک معده پس از ترمیم کمی از هم گسیخته شد. نقایص لایه عضلانی نیز با روند بازسازی کمی بهبود یافت. PDGM یک غشای بیولوژیکی زیست سازگار غیر سمی است که ممکن است برای ترمیم نقص های نسبتاً بزرگ معده مفید باشد.
The development of novel materials with effective defect‐repairing properties will help avoid subtotal gastrectomy in patients with large gastric perforations. We prepared perfused decellularized gastric matrix (PDGM) and analyzed its components, spatial structure, biomechanics, cytotoxicity, and histocompatibility to validate its efficacy in the repair of gastric perforation. PDGM retained large amounts of gastric extracellular matrix, while residual glandular cells and muscle fibers were not found. The spatial structure of the tissue was well preserved, while the DNA and glycosaminoglycan contents were significantly decreased compared with normal gastric tissue (p < .01). There was no obvious deformation of the spatial structure and tissue elasticity of PDGM after sterilization by Cobalt‐60 irradiation. The PDGM had good histocompatibility. PDGM was then used to repair a rat gastric perforation model. Radiography of the upper gastrointestinal tract at 24 hr postoperatively revealed no contrast agent leakage. There was evidence of early fibroblast proliferation, which was complicated by capillary regeneration. The hyperplastic gastric gland was slightly disarranged after repair. Defects of the muscular layer also healed a little with the regeneration process. PDGM is a nontoxic biocompatible biological mesh that may be useful for repairing relatively large gastric defects.
PMID: 345567