ارزیابی بافت بند ناف به عنوان منبعی از مخلوط سلول های بنیادی مزانشیمی / اندوتلیالی برای بازسازی استخوان
هدف: شمارش و تعیین ویژگی سلول های بنیادی مزانشیمی (MSC) و سلول های اندوتلیالی (ECS) در بافت هضم شده بندناف (UC).
مواد و روش ها: سلول های کشت شده بافت بندناف از نظر فنوتیپیکی و عملکردی با استفاده از 48 ژن تعیین ویژگی شدند. سلول های بنیادی مزانشیمی و سلول های اندوتلیالی با استفاده از فلوسیتومتری شمارش شدند.
نتایج: درمقایسه با سلول های مزانشیم مغز استخوان (BM) ، سلول های مزانشیم بندناف سطوح پایه بسیار پایین تری (محدوده 4-240 برابر) از رونوشتهای مربوط به استخوان را نشان دادند، اما فنوتیپ آنها مشابه بود (+)CD73 ، (+)CD105 ،(+) CD90، (-)CD45 و (-) CD31. مزانشیم بندناف به خوبی به القای استخوانی پاسخ داده، اما 21 روز پس ازالقا سطح آن نسبت به مزانشیم مغزاستخوان کاهش یافت. محصول نهایی سلول های مزانشیم بندناف ( (+)CD90، (-) CD45 و (-)CD235α) وسلول های اندوتلیالی ( (+)CD31، (-)CD45و(-) CD235α) به ترتیب بیش از 150 و 15 میلیون سلول به ازای هر واحد اهدایی خون بند ناف بود. هردو نوع سلول مزانشیم و اندوتلیال خون بندناف CD146 را بیان کردند.
نتیجه گیری: در حالی که سلول های بنیادی مغزاستخوان بیشتر مستعد استخوان زایی هستند ، بافت بندناف حامل تعداد زیادی سلول بنیادی مزانشیمی و اندوتلیالی می باشد. چنین مخلوط سلولی با حداقل دستکاری را می توان برای بازسازی استخوان در بیماران با اختلال عروق مورد استفاده قرار داد.
Regen Med. 2013 Sep;8(5):569-81. doi: 10.2217/rme.13.47.
Assessment of umbilical cord tissue as a source of mesenchymal stem cell/endothelial cell mixtures for bone regeneration.
Kouroupis D, Churchman SM, English A, Emery P, Giannoudis PV, McGonagle D, Jones EA.
Source
Leeds Institute of Rheumatic & Musculoskeletal Medicine, University of Leeds, Leeds, UK.
Abstract
Aim: To enumerate and characterize mesenchymal stem cells (MSCs) and endothelial cells (ECs) in umbilical cord (UC) tissue digests.
Materials & methods: Cultured UC cells were characterized phenotypically, and functionally by using 48-gene arrays. Native MSCs and ECs were enumerated using flow cytometry.
Results: Compared with bone marrow (BM) MSCs, UC MSCs displayed significantly lower (range 4-240-fold) basal levels of bone-related transcripts, but their phenotypes were similar (CD73(+), CD105(+), CD90(+), CD45(-) and CD31(-). UC MSCs responded well to osteogenic induction, but day 21 post induction levels remained below those achieved by BM MSCs. The total yield of native UC MSCs (CD90(+), CD45(-) and CD235α(-)) and ECs (CD31(+), CD45(-) and CD235α(-)) exceeded 150 and 15 million cells/donation, respectively. Both UC MSCs and ECs expressed CD146.
Conclusion: While BM MSCs are more predisposed to osteogenesis, UC tissue harbors large numbers of MSCs and ECs; such minimally manipulated 'off-the-shelf' cellular mixtures can be used for regenerating bone in patients with compromised vascular supply.
PMID: 23998751