تغییر ژنتیکی سلول های بنیادی خون ساز به عنوان درمانی برای HIV / AIDS

ترکیبی از تغییرات ژنتیکی و پیوند سلول های بنیادی خونساز ( HSC ) ممکن است امکانات لازم برای توسعه یک درمان جایگزین را برای درمان های متداول ضد ویروسی ارائه دهد. از آنجاییکه HSCs  به تمام انواع سلولهای خون ساز مستعد آلودگی به عفونت HIV تبدیل می شوند ، تغییرات HSCs،  یک استراتژی ایده آل برای توسعه جمعیت های سلول های ایمنی مقاوم دربرابرعفونت است. اگر چه نتایج امیدوار کننده ای در چندین مدل حیوانی به دست آمده است ، شواهد بیشتری برای متقاعد کردن امکان استفاده ازاین روش به عنوان یک درمان برای افراد آلوده به HIV-1 مورد نیاز است. در اینجا، ما پتانسیل پیوند سلول های بنیادی خونساز و محدودیت های اخیرشناسایی شده این روش را مورد بازنگری قرار می دهیم. با استفاده از یک بیمار برلینی به عنوان مدلی برای درمان عملکردی ، ما محدودیت پیوند اتولوگ را دربرابر پیوند آلوژنیک مقایسه کردیم. درنهایت، نشان دادیم که اگر چه پیوند اتولوگ سلول های بنیادی خونساز با ژن اصلاح شده به میزان قابل توجهی ممکن است ویروس پلاسما را کاهش دهد، رسیدن به محدودیت های تشخیصی کمترکه  در حال حاضر از طریق HAART (رژیم درمانی پیشرونده برای مهار ویروس HIV ) روزانه قابل دست یابی است همچنان یک تلاش چالش برانگیز است که به درمان های نوآورانه ترکیبی نیاز خواهد داشت.

Viruses. 2013 Nov 28;5(12):2946-62. doi: 10.3390/v5122946.

Genetic Modification of Hematopoietic Stem Cells as a Therapy for HIV/AIDS.

Younan P, Kowalski J, Kiem HP.

Source

Clinical Research Division, Fred Hutchinson Cancer Research Center, Seattle, WA 98109, USA. hkiem@fhcrc.org.

Abstract

The combination of genetic modification and hematopoietic stem cell (HSC) transplantation may provide the necessary means to develop an alternative treatment option to conventional antiretroviral therapy. As HSCs give rise to all hematopoietic cell types susceptible to HIV infection, modification of HSCs is an ideal strategy for the development of infection-resistant immune cell populations. Although promising results have been obtained in multiple animal models, additional evidence is needed to convincingly demonstrate the feasibility of this approach as a treatment of HIV-1 infected patients. Here, we review the potential of HSC transplantation and the recently identified limitations of this approach. Using the Berlin Patient as a model for a functional cure, we contrast the confines of autologous versus allogeneic transplantation. Finally, we suggest that although autologous, gene-modified HSC-transplantation may significantly reduce plasma viremia, reaching the lower detection limits currently obtainable through daily HAART will remain a challenging endeavor that will require innovative combinatorial therapies.

PMID: 24287598