سلول درمانی بافت قلبی:ارتقای اثرات سلولهای بنیادی مزانشیمی
تاریخ انتشار: یکشنبه 03 اردیبهشت 1391
| امتیاز:
خلاصه:
آنفارکتوس حاد قلبی (میوکاردیال)، یک مشکل عمدهی سلامت عمومی در جهان است و درمانهای در دسترس کنونی از نظر کارایی دارای محدودیت میباشند. سلول درمانی بافت قلبی، راهکار درمانی جدیدی است که تمرکز آن بر بازسازی و ترمیم عضلهی آسیب دیدهی قلبی میباشد. در میان انواع سلولهای مختلف، سلولهای بنیادی مزانشیمی (MSC) بهطور گسترده در مطالعات پیش بالینی آزمایش شدهاند و در تعدادی از آزمایشات بالینی، کارایی بالینی این سلولها در درمان آنفارکتوس میوکاردیال ارزیابی شده است. هرچند، اثرات سودمند MSC در انسانها بهدلیل پیوند و بقای ضعیف محدود است؛ بنابراین راهکارهای مورداستفاده برای غلبه بر این موانع، بایستی کارایی این سلولها را بهبود بخشند. راهکارهای متفاوتی شامل تغییر ژنتیکی MSC، تیمار سلولها با فاکتورهایی که بقا و مکانیسمهای درمانی را بهبود میبخشند، مورد استفاده قرار گرفتهاند. در این مقالهی مروری، اکثر رویکردهای مرتبط مورداستفاده جهت بهبود توان درمانی MSC و درک مکانیسمهای مولکولی دخیل در ترمیم بافت قلبی بهواسطهی MSC، گردآوری شده است.
Cardiac Cell Therapy: Boosting Mesenchymal Stem Cells Effects.
Mixt Unit for cardiovascular repair IIS La Fe-CIPF, Fundación Hospital La Fe, Valencia, Spain.
Abstract
Acute myocardial infarction is a major problem of world public health and available treatments have limited efficacy. Cardiac cell therapy is a new therapeutic strategy focused on regeneration and repair of the injured cardiac muscle. Among different cell types used, mesenchymal stem cells (MSC) have been widely tested in preclinical studies and several clinical trials have evaluated their clinical efficacy in myocardial infarction. However, the beneficial effects of MSC in humans are limited due to poor engraftment and survival of these cells, therefore ways to overcome these obstacles should improve efficacy. Different strategies have been used, such as genetically modifying MSC, or preconditioning the cells with factors that potentiate their survival and therapeutic mechanisms. In this review we compile the most relevant approaches used to improve MSC therapeutic capacity and to understand the molecular mechanisms involved in MSC mediated cardiac repair.