فراوانی کم سلول‌های بنيادی خونساز در خون بند ناف، مهم‌ترين فاکتور محدود کننده استفاده از اين منبع در پيوند می‌باشد. اگر بتوان سلول‌های بنيادی خونساز و مزانشيمی موجود در جفت را جداسازی و به همراه سلول‌های خون بند ناف پيوند کرد، مشکل فراوانی کم سلول‌ها به دليل افزايش تعداد اوليه سلول‌های بنيادی خونساز پيوندی و نيز لانه گزينی اين سلول‌ها به واسطه همراهی سلول‌های بنيادی مزانشيمی مرتفع خواهد شد. لذا در اين مطالعه سعی شد که با استفاده از روش آنزيمی، حداکثر سلول بنيادی خونساز و مزانشيمی موجود در بافت جفت استحصال و خصوصيات اين سلول‌ها بررسی شود.
  مواد و روش‌ها
  در يک مطالعه تجربی، تعداد 5 نمونه بافت جفت مختلف را با آنزيم کلاژناز مجاور کرده و پس از حذف ياخته‌های سرخ آن با کمک بافر ليزکننده، سلول‌های باقی‌مانده از نظر وجود سلول‌های بنيادی خونساز و مزانشيمی بررسی شدند.
  يافته‌ها
  نتايج حکايت از آن داشت که 6/0 ± 02/6% سلول‌های استحصال شده، CD34+ و 8/0 ± 78/4% CD38-CD34+ بودند. اين سلول‌ها، انواع کلونی‌های خونساز را تشکيل دادند و از کشت سلول‌های حاصل از جفت، سلول‌های چسبنده استرومايی با ويژگی سلول‌های بنيادی مزانشيمی به دست آمد.
  نتيجه گيری
  وجود تعداد قابل توجه سلول‌های CD34+ و مزانشيمی در بافت جفت، نشان می‌دهد که احتمالاً پيوند اين سلول‌ها به همراه سلول‌های حاصل از خون بند ناف، در افزايش کيفيت پيوند مؤثر می‌باشد.