تزریق مغز استخوان: درمانی جدید برای تنیس البو (آرنج)
تاریخ انتشار: جمعه 24 مرداد 1393
| امتیاز:
هدف:
هدف از این مطالعه آینده نگر ارزیابی اثر بخشی تزریق مغز استخوان (BMA) (حاوی پلاسمای غنی از فاکتورهای رشد و سلول های بنیادی مزانشیمی) در درمان تنیس البو(آرنج) بود.
مواد و روش ها:
در مجموع 30 بیمار بالغ مبتلا به تنیس البو که پیش از این درمان نشده بودند تحت تزریق مغز استخوان قرار گرفتند. این سوسپانسیون با سانتریفوژ مغز استخوان لگن خاصره با دور rpm 2000 طی 20-30 دقیقه به دست آمد و تنها لایه فوقانی آن که شامل پلاسمای غنی از پلاکت و سلول های تک هسته ای است، تزریق شد. ارزیابی در ابتدا، 2 هفته، 6 هفته و 12 هفته با استفاده از نمره ارزیابی تنیس البو بیمار (PRTEE) انجام شد.
نتایج:
در شروع مطالعه به معنی قبل از تزریق، نمره PRTEE بیماران 6.97 ± 72.8 بود که 2 هفته پس از تزریق به میانگین نمره PRTEE، 5.94 ± 40.93 کاهش یافت که بسیار معنی دار بود (P <0.0001). این میانگین نمره PRTEE در پیگیری 6 هفته ای و 12 هفته ای به ترتیب 4.58 ±24.46 و 3.48 ± 14.86 بود که نشان دهنده کاهش بسیار قابل توجه نسبت به نمره پایه بود (P <0.0001).
نتیجه گیری:
درمان تنیس البو بیماران با یک تزریق مغز استخوان بهبود قابل توجهی را در پیگیری کوتاه مدت نشان داد. در آینده، درمان با تزریق چنین عوامل رشد و یا سلول های بنیادی را می توان به عنوان یک درمان نگهدارنده جایگزین برای بیماران مبتلا به تنیس البو به ویژه آنهایی که در درمان های غیر ازعمل که قبل از مداخله جراحی گرفته می شود شکست خورده اند، مورد استفاده قرار داد.
هدف:
هدف از این مطالعه آینده نگر ارزیابی اثر بخشی تزریق مغز استخوان (BMA) (حاوی پلاسمای غنی از فاکتورهای رشد و سلول های بنیادی مزانشیمی) در درمان تنیس البو(آرنج) بود.
مواد و روش ها:
در مجموع 30 بیمار بالغ مبتلا به تنیس البو که پیش از این درمان نشده بودند تحت تزریق مغز استخوان قرار گرفتند. این سوسپانسیون با سانتریفوژ مغز استخوان لگن خاصره با دور rpm 2000 طی 20-30 دقیقه به دست آمد و تنها لایه فوقانی آن که شامل پلاسمای غنی از پلاکت و سلول های تک هسته ای است، تزریق شد. ارزیابی در ابتدا، 2 هفته، 6 هفته و 12 هفته با استفاده از نمره ارزیابی تنیس البو بیمار (PRTEE) انجام شد.
نتایج:
در شروع مطالعه به معنی قبل از تزریق، نمره PRTEE بیماران 6.97 ± 72.8 بود که 2 هفته پس از تزریق به میانگین نمره PRTEE، 5.94 ± 40.93 کاهش یافت که بسیار معنی دار بود (P <0.0001). این میانگین نمره PRTEE در پیگیری 6 هفته ای و 12 هفته ای به ترتیب 4.58 ±24.46 و 3.48 ± 14.86 بود که نشان دهنده کاهش بسیار قابل توجه نسبت به نمره پایه بود (P <0.0001).
نتیجه گیری:
درمان تنیس البو بیماران با یک تزریق مغز استخوان بهبود قابل توجهی را در پیگیری کوتاه مدت نشان داد. در آینده، درمان با تزریق چنین عوامل رشد و یا سلول های بنیادی را می توان به عنوان یک درمان نگهدارنده جایگزین برای بیماران مبتلا به تنیس البو به ویژه آنهایی که در درمان های غیر ازعمل که قبل از مداخله جراحی گرفته می شود شکست خورده اند، مورد استفاده قرار داد.