پیشینه: اگرچه رویکردهای درمانی بسیاری برای درمان آسیب طناب نخاعی تست شده اند، پیوند سلولی بالاترین امیدواری را برای بازسازی ساختار طناب نخاعی آسیب دیده نشان داده است. روش ها: مروری بر بیشینه تاریخ برای تحقیق روی کارآزمایی های بالینی بررسی کننده سلول های بنیادی به عنوان درمان برای آسیب طناب...

ناحیه تحت بطنی(SVZ) بطن های جانبی و ناحیه تحت گرانولار(SGZ) ژیروس دندانه ای در هیپوکامپ به عنوان نیچ های عصب زا شناخته شده اند. ما یک برجستگی متوسط از هیپوتالاموس را نشان می دهیم که شامل سلول های تکثیر شونده جدید BrdU+ است که به طور هم زمان NG2(پیش سازهای اولیگودندروسیتی) و RIP(اولیگودندروسیت های پی...

سلول های استرومای اندومتر انسانی(hEndoSCs) می توانند هموستازی اندومتری را حفظ کنند و نقش حیاتی را در ترمیم آسیب اندومتری بازی کنند. سلول های بنیادی مزانشیمی(MSCs) به طور قابل توجهی تکثیر hEndoSCs را افزایش می دهند و آن ها را از آپوپتوز محافظت می کنند. مطالعات اخیر نشان داد که اگزوزوم های مشتق از سلو...

پیشرفت های مداوم در زمینه پزشکی بازساختی و مهندسی بافت اجازه طراحی استراتژی های جدید و موثرتر برای درمان زخم های پوستی مزمن و صعب العلاج که بار سنگینی را از دیدگاه پزشکی و اقتصادی تحمیل کرده اند، داده است. این رویکردهای جدید بر مبنای استفاده از سه روش شناسی کلیدی بنا شده اند: سلول های بنیادی، فاکتور...

سلول های بنیادی مزانشیمی(MSCs)، سلول های بنیادی بالغی هستند که توانایی خودنوزایی و تمایز به رده های سلولی متعدد از جمله آدیپوسیت ها، کندروسیت ها، تنوسیت ها، استخوان ها و میوبلاست ها را دارند. این ویژگی ها سلول ها را به کاندیدای امیدوار کننده ای برای کاربرد در پزشکی بازساختی و بویژه در زمینه مواجه با...

ارگانوئیدها در مدل سازی بیماری هایی که شبیه سازی آن ها به دلیل تفاوت های آناتومیک در ساختار اندام هدف مشکل است، از محبوبیت ویژه ای برخوردار هستند. بنابراین، آن ها پلی بین مدل های برون تنی و درون تنی هستند. مغز میانی انسان یکی از ساختارهایی است که در حال حاضر به طور گسترده ای در ارگانوئیدها برای مدل ...

آسیب ایسکمی/پرفیوژن مجدد( I/R) به عنوان یک مشکل بزرگ در پیوند کبد باقی مانده است. این آسیب منجر به ازادسازی سیتوکین التهابی، آپوپتوز و نکروز می شود. سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان(BM-MSCs) می تواند در شرایط درون تنی به هپاتوسیت ها تمایز یابد و زمانی که هپاتوسیت ها آسیب می بینند تمایز بیشتر افز...

بازبرنامه ریزی یک سلول سوماتیک بیمار به سلول های بنیادی پرتوان القایی(iPSCs) امید زیادی را برای مدل سازی بیماری ها و تکوین درمان های سلولی اتولوگ ایجاد کرده است. با این حال، بازبرنامه ریزی مداوم سلول های انسانی اولیه به دلیل این که آن ها به میزان زیادی پیر شده، بیمار و یا در فراوانی کم هستند، چالش ب...

برخلاف تلاش های قابل توجهی که به منظور ایجاد درمان ها و رویکردهای جدید صورت گرفته است، بیماری های قلبی هنوز یکی از دلایل اصلی مرگ در سراسر دنیا هستند. فقدان میوسیت ها به دلیل آسیب ایسکمی به صورت یک چالش درمانی بزرگ در آمده است. با این حال، درمان های مبتنی بر سلول برای درمان قلب آسیب دیده امید قابل ت...

این مطالعه برای بررسی پتانسیل تمایزی iPSCs به نورون های گیرنده بویایی و سلول های میترال/کلافه ای در شرایط برون تنی بود. ما فیبروبلاست های جنینی موشی را استخراج کرده و به عنوان لایه تغذیه کننده استفاده کردیم، جایی که سلول های iPSCs موشی روی آن ها کشت شدند؛ تکنیک RT-PCR برای شناسایی ژن های پرتوانی Oct...

سلول های عضلات صاف عروقی(VSMCs) می توانند از شمار زیادی از سلول های بنیادی پرتوان القایی انسانی(hiPSCs) و برای تولید گرافت های عروقی مهندسی بافت شده(TEVGs) مشتق شوند. با این حال، TEVGs مشتق از hiPSCs بدلیل قدرت مکانیکی پایین و اتساع شعاعی قابل توجه بعد از ایمپلنت شدن مناسب نیستند. در این جا، ما تولی...

تراکم سلولی و محرک مکانیکی نقش هایی را در غضروف زایی و استخوان زایی بازی می کنند؛ بنابراین، آن ها برای تسهیل تشکیل بافت استخوان/غضروف خود سازمان یابنده به صورت برون تنی از سلول های بنیادی پرتوان القایی(iPSCs) امیداوار کننده نشان داده اند. در این جا، iPSCs موشی منفرد در ابتدا در ظروف کشت با فضاهای می...

اپتوژنتیک اخیراً به عنوان ابزاری برای مطالعه رفتار در پاسخ به مغز و چگونگی ارتباط این روند به مدار عصبی ، محبوبیت خود را افزایش داده است. علاوه بر این ، تقاضای زیاد برای بافت مغزی انسان در تحقیقات منجر به تولید یک مدل جدید برای بررسی تکوین و بیماری های مغز انسان شده است. سلول های بنیادی پرتوان انسان...

پیشینه: مدل های آزمایشگاهی موجود با استفاده از رده های سلولی انسانی یا موشی، ویژگی های پیچیده گلیوبلاستوما را به خوبی نشان نمی دهند. به طور ویژه، هیچ مدلی برای مطالعه iPSCs مشتق از بیماران برای تولید یک مدل گلیوبلاستوما وجود ندارد. بیش بیان ژن c-met یکی از ویژگی های مولکولی گلیوبلاستوما است که من...

پیشینه: CD18 یک زیرواحد بتا معمول از اینتگرین های β2 است که روی سلول های خون ساز بیان می شود. اینتگرین های β2 برای چسبندگی سلولی و انتقال لوکوسیت ها ضروری هستند. روش ها: در این جا ما بیان CD18 را در زیر مجموعه های مختلف سلول های بنیادی و پیش ساز(HSPCs) مشتق از خون بند ناف(CB)، مغز استخوان(B...