به گزارش بنیان به نقل ازsciencedaily، مطالعه ای جدید نشان می دهد که سلول درمانی می تواند از طریق مکانیسمی غیر از جایگزین کردن سلول ها عمل کند. این مطالعه که بوسیله محققین دانشگاه کمبریج صورت گرفته است نشان می دهد که سلول های بنیادی با انتقال مولکول ها درون وزیکول ها می توانند با سلول های دیگر ارتباط برقرار کنند و به سایر سلول ها برای مدیفه کردن پاسخ ایمنی آسیب رسان در پیرامون آن ها کمک می کند. اگرچه محققین مطمئن هستند که سلول های بنیادی ممکن است فراتر از یک دارو عمل کنند اما این اولین بار است که یک مکانیسم مولکولی برای این فرایند نشان داده می شود. با درک بهتر این فرایند، محققین می توانند راه هایی را برای بیشینه سازی اثربخشی این سلول درمانی ها پیدا کنند. دکتر Pluchino در این زمینه می گوید: این وزیکول های کوچک درون سلول های بنیادی، حاوی مولکول هایی مانند پروتئین و اسیدهای نوکلئیک هستند که موجب تحریک سلول های هدف شده و به بقای آن ها کمک می کنند، در واقع آن ها شبیه یک مینی کیت کمک های اولیه عمل می کنند. در اصل آنها آینه ای هستند که نشان می دهند که سلول های بنیادی چگونه به یک محیط التهابی مانند آن چه طی بیماری یا آسیب های عصبی پیچیده اتفاق می افتد، پاسخ می دهند و آن ها این توانایی را به سلول های هدف نیز منتقل می کنند. به نظر می رسد این قابلیت به سلول های مغزی آسیب دیده کمک می کند که خودشان را ترمیم کنند. موش هایی با آسیب سلول های مغزی مانند آن چه در MS مشاهده می شود، بهبود بسیار مشخصی را بعد از پیوند سلول های بنیادی/ پیش ساز به درون گردش خون شان نشان می دهند. تصور بر این است که این مساله به این دلیل اتفاق می افتد که سلول های بنیادی پیش ساز مولکول هایی را آزاد می کنند که منجر به  تنظیم سیستم ایمنی می شود و در نهایت آسیب بافتی را کاهش می دهد یا ترمیم بافت را تقویت می کند. این مطالعه نشان داده است که این سلول ها وزیکول ها را در مجاورت سیستم ایمنی و در پاسخ نوعی سیتوکین به نام اینترفرونg می سازند. این پروتئین این توانایی را دارد که پاسخ ایمنی و برنامه های ترمیم مغزی داخلی را تنظیم کند.

پایان مطلب/