به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، طبق آمار ارائه شده توسط جامعه سرطان آمریکا، در سال 2014 بیش از 18000 نفر در ایالات متحده مبتلا به سرطان مری تشخیص داده شده اند و تقریبا 15500 نفر نیز به دلیل این بیماری جان خود را ازدست داده اند. در Barrett's esophagus، پوشش مری به دلایلی ناشناخته تغییر می کند. بیماری رفلاکس معده- مری یا GERD یک ریسک فاکتور بسیار مهم برای تکوین این بیماری است. بافت پوششی مری باید به طور منظم بازسازی یا به عبارت دیگر نوسازی کند. به این منظور، سلول ها در لایه های عمقی بافت مری حدود دوبار در هفته تقسیم می شوند تا تولید سلول های دختری کنند که تبدیل به سلول های تخصص یافته پوشاننده مری می شوند. تا کنون، ما قادر به تعیین این مطلب نبوده ایم که آیا همه سلول ها در لایه های عمقی مشابه هستند یا اینکه در آن جا جمعیتی از سلول های بنیادی وجود دارد.

این تیم تحقیقاتی تکه ها یا ارگانوئیدهایی از بافت مری نمونه های موشی را کشت دادند، سپس آزمایشاتی را به منظور شناسایی و ردیابی سلول های مختلف در لایه بازال یا پایه هر بافت ترتیب دادند. آن ها جمعیت کوچکی از سلول ها را پیدا کردند که تقسیم آهسته تری داشتند، ابتدایی تر بودند، می توانستند سلول های تخصص یافته تر یا تمایز یافته تری را تولید کنند و قابلیت خودنوزایی داشتند که یکی از ویژگی ها اصلی بنیادینگی است. در ابتدا تصور می شد که در آن جا هیچ گونه سلول بنیادی وجود ندارد زیرا همه سلول ها از جمله سلول های در حال استراحت یا خاموش تقسیم نیز می شدند که این از مشخصه های سلول های بنیادی است. اما یافته های این محققین آشکار ساخت که در آن جا در واقع جمعیتی از سلول های بنیادی وجود دارد که به جای این که خاموش باشند، دارای تقسیم آهسته تری در مقایسه با سلول های لایه عمقی هستند.

در مطالعه آینده، محققین به دنبال بررسی بافت مری انسانی در بیماری Barrett's esophagus خواهند بود تا مدارکی را دال بر عدم عملکرد سلول های بنیادی در مری این بیماران ارائه دهند. برخی از محققین براین تفکر هستند که ناهنجاری های سلول های بنیادی مری می تواند منشا تغییرات بافتی باشد که در بیماری Barrett's esophagus رخ می دهد.

پایان مطلب/