به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، پیوند سلول های بنیادی جنینی انسانی که برای درمان نابینایی شدید در 18 بیمار با اشکال مختلف دژنراسیون ماکولا استفاده شده است تا 3 سال بعد از پیوند خطری را نشان نداده است و این تکنولوژی تا حدی بینایی را در بیش از نیمی از بیماران احیا کرده است.

سلول های بنیادی جنینی این پتانسیل را دارند که به انواع مختلف سلول ها تبدیل شوند اما پیوند آن ها با مشکلاتی از قبیل خطر ایجاد تراتوما و رد پیوند همراه است. دکتر Lanza در این زمینه می گوید: به عنوان یک نتیجه، جایگاه های immunoprivileged مانند چشم، که پاسخ ایمنی شدیدی ایجاد نمی کنند، اولین بخشی از بدن هستند که از این تکنولوژی نفع می برند. در فاز یک و دو مطالعات، سلول های بنیادی جنینی انسانی به سلول های اپی تلیوم رنگدانه ای شبکیه تمایز یافتند و به 9 بیمار با دیستروفی ماکولای استارگارت و 9 بیمار با  آتروفی خشک دژنراسیون ماکولای وابسته به سن پیوند شدند. درمان موثری برای هیچ کدام از این شرایط تاکنون وجود نداشته است و در نهایت گیرنده های نوری چشم در این بیماری ها از بین می رود. همه این بیماران با یکی از سه دوز مختلف سلول های شبکیه(50000، 100000 و 150000) که در فضای زیر شبکیه چشم فاقد بینایی تزریق شد تیمار شدند. سلول های مشتق از سلول های بنیادی جنینی انسانی تا بیش از 37 ماه بعد از پیوند قابل تحمل بودند و هیچگونه نگرانی به خاطر خطرناک بودن آن ها پیش نیامد. عوارش جانبی همم که پیش آند به دلیل جراحی ویتره  و سرکوب ایمنی بود و به نظر می رسد هیچ ربطی به سلول های مشتق از سلول های بنیادی جنینی انسانی وجود نداشت. تست ها بعدی نشان داد که 10 چشم از این 18 چشم که با این سلول ها تیمار شده بودند، بهبود نسبی را در دیدشان نشان دادند و  8 بیمار نیز توانستند در اولین سال بیش از 15 حرف را ببینند. حدت بینایی نیز در هفت بیمار بهبود یافته و مشابه بود ولی در یک بیمار به کمتر از 10 حرف کاهش یافته بود. با توجه به آن چه گفته شد، این نتایج پیشنهاد کننده امنیت و امید سلول های بنیادی جنینی انسانی در بهبود نابینایی در افرادی با بیماری های تحلیل برنده است و گامی مهم را برای استفاده از سلول های بنیادی مشتق از سلول های بنیادی جنینی انسانی برای درمان مطمئن بیماری های چشمی برداشته است.

پایان مطلب/