تاریخ انتشار: چهارشنبه 14 آبان 1393
بسیاری از مردم پیر دارای جهش های مربوط به لوکمیا و لنفوما در سلول های خونی شان هستند

  بسیاری از مردم پیر دارای جهش های مربوط به لوکمیا و لنفوما در سلول های خونی شان هستند

با توجه به مطالعه ای که در دانشگاه واشنگتن صورت گرفته است، حداقل دو درصد افراد بالای 40 سال و پنج درصد افراد بالای 70 سال دارای جهش های مربوط به لوکمیا و لنفوما در سلول های خونی شان هستند.
امتیاز: Article Rating

به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress،  به عنوان بخشی از فرایند پیری، جهش هایی که در سلول های بدن اتفاق می افتد به صورت تصادفی در بخشی از بدن تجمع پیدا می کنند و اغلب آن ها زیان آور هستند. برای برخی از افراد، تغییرات ژنتیکی در سلول های خونی می تواند در ژن هایی اتفاق بیافتد که نقش حیاتی در شروع لوکمیا و لنفوما دارند حتی اگر این افراد مبتلا به سرطان خون نباشند. این یافته ها که بر مبنای نمونه گیری های خونی صورت گرفته از 3000 بیمار بدست آمده است بدین معنی نیست که افرادی با این جهش های ژنتیکی در نهایت مبتلا به سرطان خون می شوند.  بیمارانی که در این مطالعه نمونه های خونی شان مورد آنالیز قرار گرفت مبتلا به سرطان تشخیص داده شدند اما سرطان آن ها از نوع لنفوما یا لوکمیا یا سایر اختلالات خونی نبود. آن ها  در زمان تشخیص سرطان افرادی 10 تا 90 ساله بودند که نیاز به دریافت خون یا نمونه گیری های توموری قبل از شروع درمان داشتند . بنابراین هر گونه موتاسیونی که این محققین شناسایی کردند به دلیل شیمی درمانی یا رادیودرمانی که منجر به اسیب DNA می شود، نبود. این محققین به دنبال موتاسیون هایی بودند که در خون وجود داشت اما در نمونه های توموری این گونه نبود. برخی تغییرات ژنتیکی در خون همراه با تغییرات سلول های بنیادی که در تکوین سلول های خونی و خون سازی دخیل هستند اما این با بیماران سرطانی یکسان نیست. این دانشمندان 558 ژن شناخته شده سرطانی را مورد آنالیز قرار دادند. در 341 بیمار بین 40 تا 49 ساله، کمتر از یک درصد جهش مربوط به 19 ژن مربوطخ به لوکمیا و لنفوما بود. اما در بین 475 فرد 70 تا 79 ساله این میزان 5درصد بود. این محققین اشاره دارند که 9 ژن از این 19 ژن به وفور جهش می یابند که نشانگری برای شروع تغییرات در سلول های خونی است. این مطالعه احتمالا درصد افرادی با این موتاسیون های مربوط به لوکمیا و لنفوما را کمتر از میزان واقعی آن برآورد می کند زیرا این محققین تنها قادر بودند که بیمارانی با موتاسیون های کوچک را شناسایی کنند و انحرافات ساختاری بزرگ و یا حذف و اضافه هایی که در مواد ژنتیکی اتفاق می گویند را شناسایی نکردند.

پایان مطلب/

ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

کلیدواژه
کلیدواژه