به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، این محققین در دانشگاه مینه سوتا نتایج مربوط به کودکان مبتلا به لوکمیای حاد و سندرم میلودیسپلازی را که پیوند هایی خون بند ناف را  دریافت کرده بودند با هم مقایسه کردند. اگرچه مطالعه نرخ بقای مشابهی را در هر دو دسته نشان داد اما این میزان بقا نسبت به مطالعات قبلی به مراتب بهتر بود. این مطالعه می تواند درمان استانداردی برای کودکان بیماری باشد که نیاز به حداقل یک واحد خون بندناف محتوی سلول های بنیادی خون ساز دارند. خون بند ناف منبع غنی از سلول های بنیادی خون ساز است  که پیش از این مشخص شده بود که می تواند برای بیماران لوکمیایی و میلودیسپلازی و سایر اختلالات خونی سودمند باشد.

برمبنای مطالعات امیدوار کننده قبلی در مورد بالغین استفاده از دو واحد خون بند ناف برای آن ها کافی است. اما این محققین این مطالعه را بدین منظور انجام دادند که آیا وجود تعداد بیشتر سلول های بنیادی خون ساز در دو واحد خون، ممکن است نرخ بقا را افزایش دهد یا خیر. پیش از این نشان داده شده بود که کودکانی با سرطان خون برخلاف عدم انطباق HLA، می توانند از مزایای خون بند ناف استفاده کنند. اما تعداد اندک سلول های موجود در تنها یک واحد خون بند ناف که از بعد از تولد نوزاد از جفت به دست می آید، معمولا این مزایای بالقوه را بی ثمر می کند. برخلاف مشابهت هایی که بین نرخ بقا در هر دو گروه وجود دارد، تفاوت هایی نیز مشاهده شد. کودکانی که تنها یک واحد خون بند ناف دریافت می کردند در آن ها نرخ ریکاوری پلاکتی بسیار سریع تر بود و خطر GVHD نیز پایین تر بود. این خبری کمک کننده برای پزشکانی خواهد بود که به دنبال بهترین گزینه درمانی برای بیماران شان هستند. این محققین می گویند که ما دریافته ایم که کودکانی که یک واحد خونی با تعداد سلول کافی دریافت می کنند دیگر احتیاجی به دریافت واحد خون بیشتر ندارند و این امر هزینه های پیوند خون بند ناف را برای اغلب بیماران کاهش می دهد. با این حال، برای کودکان بزرگ تر بدون دوز خون بند ناف کافی، استفاده از دو واحد خون بسیار موفقیت آمیز تر و نجات بخش تر خواهد بود.

از نتایج جالب دیگر این مطالعه این است که تطابق کامل HLA یا عدم تطابق آن فاکتور تاثیر گذاری روی نتایج پیوند نخواهد داشت.

پایان مطلب/