به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress،  آن ها دریافته اند که سلول های مشتق از هر دو روش دارای الگوهای بیان ژنی و متیلاسیون DNA بسیار مشابه هستند و هر دو منجر به ایجاد سلول های بنیادی با مقادیرDNAجهش یافته مشابه می شوند که این نشان می دهد که فرایندهایی که منجر به تبدیل سلول بالغ به سلول های بنیادی می شوند ایجاد جهش هایی می کنند که مستقل از روشی است که برای ایجاد این سلول ها استفاده شده است.این مطلب پیشنهاد می کند که هر دو این روش های تولید سلول های بنیادی،  قبل از این که برای ایجاد درمان های جدید برای بیماری های مزمن به کار برده شوند احتیاج به بررسی بیشتر دارند.

انستیتو تحقیقاتی NYSCF یکی از محدود آزمایشگاه هایی است که اخیرا همه روش های تولید سلول های بنیادی از جمله SCNT و iPS را مورد استفاده قرار داده است. این محققین می گویند که ما هنوز نمی دانیم که کدام نوع از این تکنیک ها می تواند بهترین نوع سلول برای اهداف درمانی را ایجاد کند. در مورد این دو تکنیک نیز اگرچه هر دو آن ها منجر به تولید سلول های بنیادی پرتوان می شوند اما اساس تکنیکی آن ها متفاوت است. این محققین می گویند که مطالعه آن ها نشان می دهد که هر دو این روش ها برای تولید سلول های بنیادی شخصی از خود بیمارها، پتانسیل زیادی را برای ایجاد درمان برای بیماری های مزمن ایجاد می کند و می تواند خبر خوبی برای محققین باشد که مطالعات پایه را روی سلول های بنیادی پرتوان القا شده انجام می دهند. این مطالعه نشان می دهد که این سلول ها حداقل از نظر بیان ژن و الگوی متیلاسیون DNA بسیار شبیه سلول های بنیادی جنینی هستند و از طرف دیگر نشان می دهد که هر دو روش در تبدیل سلول های تمایز یافته به سلول های بنیادی موثر هستند. هم چنین از آن جایی که این مطالعه نشان داد که سلول های حاصل از هر دو روش دارای تعداد مشابه ای از جهش های کد کننده ژنتیکی هستند، بنابراین به نظر می رسد که هیچکدام از این دو روش بر دیگر ارجحیت ندارد.

پایان مطلب/