تزریق پلاسمای غنی از پلاكت در درمان آرتروز امكان پذیر است
استفاده از روش تزریق پلاسمای غنی از پلاكت در درمان آرتروز می تواند اثرات مفید درمانی در بیماری های سیستم اسكلتی و عضلانی داشته باشد
امتیاز:
به گزارش بنیان به نقل از ایرنا؛ "دكتر سید احمد رئیس السادات" در گفت و گو افزود : تاكنون درمان قطعی دائمی برای آرتروز زانو شناخته نشده است به طوری كه تنوع درمان های موقتی برای كاهش درد بیماران عضلانی و اسكلتی در جهت بهبود عملكرد مفاصل و كیفیت زندگی این افراد درمان های دارویی تجویز می شد. وی ادامه داد: مطالعات گسترده بر روی درمانهای متعدد فیزیكی و دارویی تنها اثرات قطعی كاهش وزن و ورزش درمانی را تائید كرده است و تاكنون اثرات هیچكدام از درمانهای دارویی تسكینی، تزریقات داخل مفصلی كورتون و هیالورونیك اسید ( موسوم به آمپولهای تاج خروس یا ژله ای) به عنوان عوامل پیشگیری كننده یا درمان كننده دراز مدت قطعی آرتروز تایید نشده است.
"رئیس السادات" خاطر نشان كرد : پلاسمای غنی از پلاكت(PRP) در درمان آرتروز در چند سال اخیر به عنوان درمان های موسوم به تزریقات سرم غنی از پلاكت رو به گسترش بوده است . وی خاطر نشان كرد : شواهد و مطالعات علمی نشان می دهد كه استفاده از این روش در به نحو صحیح و شرایط استاندارد علمی توسط متخصصین می تواند اثرات مفید درمانی در بیماری های سیستم اسكلتی عضلانی امكان پدیز است در بر داشته باشد.
دبیر انجمن طب فیزیكی و توانبخشی ایران اضافه كرد :پلاسمای غنی از پلاكت بر این پایه استوار است كه پلاكت ها كه از سلولهای موجود در خون انسان هستند دارای دانه هایی (گرانولهایی) هستند كه مواد موجود در آنها از جمله فاكتورهای رشد مختلف می تواند در روند ترمیم بافتها و تسریع التیام نسوج موثر باشد. وی گفت :در پلاسمای غنی از پلاكت، غلظت پلاكت های پلاسمایی كه از خون خود فرد ( اتولوگ) تهیه شده است حدوداً یك میلیون در میكرولیتر یعنی به طور متوسط 5 برابر غلظت پلاكت در خون طبیعی است.
"رئیس السادات" افزود :با افزایش غلظت فاكتورهای رشد و احتمالاً كاهش عواملی كه جلوی تكثیر و بازسازی سلولهای عضروفی را می گیرند، سبب بهبود ترمیم بافتها و از جمله بهبود آرتروز بیماران شود. وی اظهار داشت :مطالعات بالینی انجام شده در3-4 سال اخیر ، اثرات مثبت تزریق پلاسمای غنی از پلاكت را در كاهش درد و خشكی مفصلی، بهبود عملكرد و افزایش كیفیت زندگی در مبتلایان به آرتروز را اثبات كرده اند است ، ضمن اینكه مطالعات مذكور تا كنون عوارض جانبی قابل توجهی را نشان نداده اند.