به گزارش بنیان به نقل از ScienceDaily، زخم های بعد از یک عمل جراحی یا جنگ، می توانند بر بدن و ذهن اثربدی به جای گذارند. در حال حاضر در یک گزارش جدید درمجله FASEB ، استراتژی جدیدی برای کاهش یا از بین بردن جای زخم بر روی پوست ارائه شده است. به طور خاص، دانشمندان دانشگاه نیویورک توصیف کردند که چگونه عوامل بلوک  کننده گیرنده های آدنوزین (مولکول تولید شده ازATP که توسط بدن برای تامین انرژی عضلات استفاده می شود) می تواند به طور موضعی برای درمان زخم ها و کاهش اندازه زخم، استفاده شود.
دکتر Bruce N. Cronstein در بخش پزشکی دانشگاه نیویورک گفت: زخم ها می توانند باعث بدشکلی و اگر به اندازه کافی گسترده باشند منجر به کاهش عملکرد و کیفیت زندگی شوند. ما امیدواریم که یافته های ما بتواند منجر به عوامل جدیدی شود که به کاهش جای زخم بعد از سوختگی، زخم و یا حتی بیماری های از بین برنده پوست کمک کرده و منجر به کیفیت بهتر زندگی قربانیان این گونه صدمات شود.
هنگامی که پوست یا بافت های دیگر زخمی می شوند، ATP از سلول های آسیب دیده نشت کرده و تبدیل به آدنوزین برای پیشبرد بهبود زخم می شود. زخم ها زمانی تشکیل می شوند که آدنوزین همچنان در محل زخم بعد ازبهبود صدمه تولید شود که در اینصورت منجر به زخم های ضخیم ترو بزرگترمی شود. برای مطالعه امکان کاهش اندازه زخم، Cronstein و همکارانش زخم پشت موش را مورد مطالعه قرار دادند. آنها پس از بسته شدن زخم ، ازآنتاگونیست گیرنده های آدنوزینی A2A  استفاده کردند. آنها دریافتند که آگونیست گیرنده های آدنوزین A2A ازگسترش بافت اسکار درموش های تحت درمان  ممانعت می کند.
Gerald Weissmann رئیس مجله FASEB گفت: اکثریت قریب به اتفاق زخم ها به سختی قابل رویت و کم اهمیت هستند ، اما برخی از زخم ها نه تنها برای بدن مخرب هستند بلکه از نظر روحی نیز عذاب آورند. پیدا کردن راه هایی برای جلوگیری ازایجاد زخم پس از آسیب یا جراحی بطور بالقوه به منظور بهبود کیفیت زندگی کسانی که ازاثرات آن رنج می برند ، برای حال حاضر و نسل های آینده لازم است.
پایان مطلب/