به گزارش بنیان به نقل از sciencecodex ، این مطالعه که به تازگی درمجله Bone Marrow Transplantation منتشر شده است، یک مطالعه گذشته نگر به رهبری Amir Toor است که درآن نتایج حاصل از 50 بیماردریافت  کننده گلوبولین ضد تیموسیت خرگوش ((ATG قبل از پیوند سلول های بنیادی غیر خویشاوند با نتایج حاصل از 48 بیمارکه پیوند سلول های بنیادی را از یک دهنده خویشاوند دریافت کرده بودند،مقایسه شد. در حالی که پیوند سلول های بنیادی غیر خویشاوند به طور معمول نتایج ضعیف تری از پیوند سلول های بنیادی خویشاوند در پی دارد، نتایج حاصل از این مطالعه نتایج مشابهی را برای هر دوگروه از نظر مرگ و میر، عود و توسعه بیماری پیوند علیه میزبان (GVHD) نشان داد.
دکتر Toor می گوید: متاسفانه ما همیشه نمی توانیم اهدا کننده خویشاوند (با تشابه ژنتیکی) برای بیماران نیازمند پیوند سلول های بنیادی پیدا کنیم، بدست آوردن نتایج بهتراز پیوند با سلول های بنیادی اهدا کننده غیرخویشاوند می تواند سبب پیشرفت قابل توجهی دربهبود بقا بیماران مبتلا به سرطان خون شود."
این مطالعه یکی ازاولین موارد استفاده از ATG در پیوند سلول های بنیادی است. ATG از طریق کاهش تعداد لنفوسیت های T ، یکی از اجزای مهم سیستم ایمنی بدن ، عمل می کند. این فاکتور در ابتدا برای پیوند عضو برای جلوگیری از رد بافت پیوندی استفاده شد. این فاکتوربرای درمان کم خونی آپلاستیک که در آن مغز استخوان به اندازه کافی سلول های جدید نمی سازد نیز استفاده می شود. در حال حاضر، دو نوع ازATG برای استفاده بالینی وجود دارد. در این مطالعه ازآنتی بادی مشتق شده از خرگوش استفاده شد، در حالی که آنتی بادی دیگر از اسب مشتق می شود.
Toor  افزود: نتایج مطالعه ما می تواند به عنوان راهنمای طراحی کارآزمایی های بالینی آینده، دراستفاده از ATG برای بهبود نتایج حاصل از پیوند سلول های بنیادی غیر خویشاوند مورد استفاده قرار گیرد. اگر خطرات ناشی از پیوند سلول های بنیادی غیر خویشاوند کاهش یابد، این پیوند گزینه مناسبی برای بسیاری از بیماران خواهد شد.
پایان مطلب/