به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، سلول های پیر که به مرور زمان تعداشان بیشتر می شود، آبشار پیوسته ای از سایتوکین های التهابی، فاکتورهای رشد و پروتئازها را آزاد می کنند. این فرایندی است که بافت های اطراف را برای برخی آفات مانند آرتریت، استئوآرتریت و سرطان های دیرهنگام آماده می کند. به عبارتی این مطالعه نشان می دهد که در زمان ترمیم زخم این سلول های پیر به عنوان بچه های خوب عمل می کنند. علاوه براین، محققین فاکتوری را شناسایی کرده اند که به وسیله سلول های پیر ترشح می شود و موجب می شود پیشرفت فرایند ترمیم زخم می شود. این کشفی حیاتی برای محققینی محسوب می شود که روی ایجاد درمان هایی کار می کنند که هدف شان پاک سازی سلول های اسیب دیده  از بدن برای جلوگیری از تکوین بیماری های وابسته به سن است. جالب ترین مطلب این است که ما اینک قادر به شناسایی این مطلب هستیم که سلول های پیر چه چیزی را بیان می کنند که آن ها سودمند می کند. یا به عبارت دیگر با شناسایی این فاکتور ما قادر خواهیم بود به سادگی، زمانی که این سلول های پیر را حذف می کنیم این فاکتور را ارائه دهیم تا از عوارض جانبی ان جلوگیری کنیم. این محققین از دو مدل موشی مختلف استفاده کردند  که نشان داد : در ابتدا، سلول های پیر می تواند در موجودات زنده شناسایی و دیده شده و حذف گردند و دوم، موتاسیون ها در دو ژن کلیدی برنامه پیری را بلوک می کند. این محققین نشان دادند که به دنبال یک زخم پوستی، پیری فقط در سلول هایی اتفاق می افتد که کلاژن تولید می کنند و عروق خونی را می پوشانند. آن ها می گویند که سلول های پیر بسته شدن زخم را با ترشح PDGF-AA تسریع می کنند و این امر آن ها را به "بچه های خوب" در زمان پیری تبدیل می کند. دکتر دامینو می گوید ما قادر هستیم PDGF-AA نوترکیب را به طور موضعی برای موش هایی که زخم هایشان فاقد سلول های پیر است استفاده کنیم. نتایج نشان می دهد که سلول های پیر تنها در یک بازه زمانی از فرایند ترمیم زخم حاضر هستند اما وجود آن ها در بافت های اسیب دیده مزمن یا پیر شده  تقریبا ثابت اشت. علاوه براین آن ها می گویند که این حقیقت که PDGF-AA بسیار زودهنگام و به دنبال القای پیری در شرایط کشت فعال می شود پیشنهاد می کند که تنظیم وابسته به زمان فاکتورهای ترشحی ممکن است اثرات ضد و نقیض سلول های پیر را توجیه کند. با توجه به آن چه گفته شد، پیر شدن علاوه بر جلوگیری از سرطان در جوان ها می تواند نقش سودمندی در سلامت انسان، آن هم در تمام طول زندگی، داشته باشد. بنابراین درک کامل فرایند پیری امری ضروری به نظر می رسد.

پایان مطلب/