شناسایی سلول های ایمنی که در پیشرفت سرطان موثرند.
محققان موفق به شناسایی سلول ها یی شده اند که باعث افزایش رشد تومور و سرکوب حمله سیستم ایمنی به تومور به آن ها می شوند.
امتیاز:
به گزارش بنیان به نقل از sciencedaily، محققان توانسته اند جمعیتی از گلبول های سفید را شناسایی نمایند که تومور ها از آن ها برای افزایش رشد و سرکوب بخشی از سیستم ایمنی که با بیماری مبارزه می کند استفاده می کنند. نتایج این مطالعه که در مجله علمی Immunityنیز ارائه شده است می تواند در ایجاد روش های ایمنی درمانی موثرتر مفید باشد.
محققان از سال ها پیش می دانستند گروهی از گلبول های سفید به نام myeloid-derived suppressor cells یا MDSC در بیماران سرطانی بسیار بیشتر از افراد سالم وجود دارند. این سلول ها رشد سرطان را افزایش داده و T cell هایی را که سلول های توموری را هدف قرار داده و از بین می برند سرکوب می کنند. MDSC ها همگی از مغزاستخوان منشا می گیرند اما مغز استخوان را ترک کرده و در سراسر بدن گردش کرده و تبدیل به سلول های ایمنی با عملکرد های متفاوت می شوند. یکی از عملکرد های اصلی MDSC بلوکه کردن T cell هاست. تا کنون تلاش ها برای تمایز انواع سلول ها و شناسایی جمعیت مسوول سرکوب ایمنی ضد تومور با شکست مواجه شده اند. در این مطالعه با آزمایشات انجام شده در آزمایشگاه و نیز روی موش ها محققان نشان داده اند سرکوب سیستم ایمنی مرتبط با MDSC ابتدا توسط نوع دیگری از گلبول های سفید به نام monocyte ها صورت می گیرد. monocyte ها به ماکروفاژ هایی تبدیل می شوند در پاک سازی بافت های آسیب دیده یا مرده ، مبارزه با سرطان و تنظیم پاسخ های ایمنی شرکت می کنند. محققان گروهی از سلول های monocyte را شناسایی نموده اند که هدف قرار دادن آن ها می توانند برای درمان سرطان و احتمالا بیماری های خود ایمنی نظیر روماتیسم مفصلی و بیماری های التهابی روده مفید باشد. در این بیماری های خود ایمنی کاهش پاسخ های ایمنی می تواند تسکین دهنده باشد. این گروه همچنین فاکتورهای رشد و مولکول های دیگری را شناسایی نموده اند که برای بقا و عملکرد این نوع سلول های monocyte لازمند. با هدف قرار دادن این مولکول ها می توان پاسخ های ایمنی را در محل تومور کنترل نمود. آزمایشات نشان داده اند سلول های monocyte مسوول اولیه سرکوب T cell دراطراف تومورهستند. در این مطالعه اطلاعات جدیدی در مورد تنظیم دو نوع مرگ سلولی به نام نکروز و آپوپتوز به دست آمده است. ازاین مسیرها برای از بین بردن سلول های آسیب دیده، خطرناک یا غیر ضروری استفاده می شود. پژوهشگران می گویند خاموش کردن ژن MCL1 در مغز استخوان از طریق آپوپتوز باعث مرگ گرانولوسیت ها می شود اما آسیبی به monocyte وارد نمی شود . آن ها همچنین می گویند پروتئین FLIP یک تنظیم کننده کلیدی در نکروز و آپوپتوز است و می تواند آن ها را بلوکه کند. با حذف انتخابی FLIP در موش ها تعداد گرانولوسیت ها افزایش و تعداد monocyte ها کاهش می یابد. آن ها می گویند برای بقای monocyte ها تنها مسیر آپوپتوز لازم است پژوهشگران در حال مطالعه برروی نقش گرانولوسیت ها در تومور ها هستند.
پایان مطلب/