به گزارش بنیان به نقل ازmedicalnewstoday، این مطالعه جدید نشان می دهد که سطح افزایش یافته پرتو ماوراء بنفش اثر معنی داری روی باروری انسان و مرگ و میر دارد. در این مطالعه 9062 فرد به و سیله محققین از نظر برخی معیارها مورد ارزیابی قرار گرفتند که شامل موارد ذیل بود: سنی که خانم ها بچه دار شدند، چند تا از فرزندان بعد از تولد زنده ماندند، چه تعداد از آن ها به سن ازدواج رسیدند و خود توانستند بچه دار شوند. این محققین این مطالعات را با اطلاعات محیطی به دست آمده مقایسه کردند. آن ها کشف کردند که فرزندانی که در سال هایی با فعالیت خورشیدی بالا متولد می شوند احتمال مرگ و میر بیشتری در مقایسه با افراد دیگر دارند. فعالیت خورشیدی با تعداد لکه های خورشیدی در سطح خورشید اندازه گیری می شود. این امر با دوره 11 ساله مطابقت دارد که طی آن یک دوره 8 ساله با فعالیت کم و یک دوره 3سال با فعالیت بالا خواهیم داشت. این محققین دریافتند که طول عمر کودکانی که در سال های با فعالیت خورشیدی بالا متولد می شوند به طور میانگین 2/5 سال کوتاه تر از سایر کودکان است. تفاوت مرگ و میر در دو سال اول زندگی بیشتر بود. یکی از توضیحات مربوط به این فرایند و مرگ و میر نوزادان می تواند اثر تجزیه فولات(ویتامینB) باشد که به دلیل پرتو ماورای بنفش ایجاد می شود. فولات یا اسید فولیک برای زنان باردار بسیار مهم است ومانع از نواقص تولد مانند spina bifida می شود. هم چنین این مطالعه نشان می دهد که کودکانی که در سال های با فعالیت خورشیدی بالا متولد می شوند تمایل به داشتن فرزند کمتر دارند. علاوه بر این، لقاح و موفقیت طول عمر تولید مثلی در بین زنانی که در سال های با فعالیت خورشیدی بالا به دنیا می ایند کمتر است.

پایان مطلب/