به گزارش بنیان به نقل ازsciencedaily، هر سلول T  در سطح خود، گیرنده مخصوص خودش را دارد که تنها یک ماده خاص را شناسایی می کند. بسیاری از این سلول های T تولیده شده با این گیرنده ها، اگر به صورت کنترل نشده در آیند، سلول های اندوژن را شناسایی و تخریب می کنند. برای حفاظت بدن، اغلب این سلول های خودسر قبل از این که به طور کاملا بالغ درآیند تخریب می شوند. شمار اندکی از این سلول های T خود فعال شونده انتخاب می شوند تا به سلول های T تنظیمی(Treg) تبدیل شوند. این سلول ها نقش بسیار مهمی در سرکوب پاسخ ایمنی اضافی ایفا می کنند. محققین می دانند که این Tregها به گیرنده هایی احتیاج دارند که مواد اندوژن را به منظور تکوین مناسب شناسایی کند. با این وجود، آن ها اطلاعات کمی در مورد آن چه بعد از این لازم است در اختیار دارند. محققین آلمانی در یک مرکز تحقیقاتی در مونیخ، گیرنده سلولT را در نقطه خاصی از زمان روی Tregهای بالغ در موش های مدیفه شده ژنتیکی غیر فعال کردند. سپس به مطالعه این مطلب پرداختند که چه اتفاقی برای این موش های که دارای سلول های بدون گیرنده هستند، می افتد.

آزمایشات آن ها نشان داد که Tregهای ناقص بدون وجود گیرنده سلولT ، قادر به انجام عمل محافظتی خود نیستند. علاوه براین، میزان Treg اگر این سلول های بیش از این تکثیر نشوند به شدت افت می کند. هم چنین محققین کشف کردند که دو ویژگی مولکولی بسیار شناخته شده Tregها یعنی تولید Foxp3 و تغییرات شیمیایی DNA، هنوز در سلول های Tناقص وجود دارد. بدون گیرنده شان، Tregها این سلول های هنوز هم قابل تشخیص هستند. با این وجود، آن ها بخش بزرگی از هویت سلولی شان را از دست می دهند. هم چنین آن ها توانایی خود در سرکوب پاسخ های ایمنی اضافی و شدید را نیز از دست می دهند. بنابراین به نظر می رسد که Tregها به وضوح برای داشتن ارتباط مداوم با محیط شان برای عملکرد صحیح نیازمند هستند. تصور می شود این دلیلی است که چرا آن ها به گیرنده برای شناسایی مواد اندوژن و فرستادن سیگنال مداوم نیاز دارند.

این محققین می گویند که طی این دوره از تحقیقات خود، مکانیسم های بسیار مهمی را برای سرکوب پاسخ های مازاد و پاسخ هایی که علیه بدن انسان صادر می شود، کشف کرده اند که می تواند برای کنترل شرایطی مانند بیماری های اوتوایمن یا سرطان مورد استفاده قرار گیرد.

پایان مطلب/